আগস্ট 04 – ঈশ্বৰৰ প্ৰতিচ্ছবিত!

“তাৰ পাছত ঈশ্বৰে ক’লে, “আমি নিজৰ প্ৰতিমুৰ্ত্তিৰ দৰে আমাৰ সাদৃশ্যেৰে মানুহ নিৰ্ম্মাণ কৰোঁহক; তেওঁলোকে সমুদ্ৰৰ মাছ, আকাশৰ চৰাই, ঘৰচীয়া পশু, সমুদায় পৃথিৱী আৰু পৃথিবীত বগাই ফুৰা প্রাণীৰ ওপৰত অধিকাৰ চলাওঁক।”(আদিপুস্তক ১: ২৬)৷

ঈশ্বৰে নিজৰ প্ৰতিচ্ছবিত মানুহ সৃষ্টি কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰিছিল, আৰু নিজৰ প্ৰতিচ্ছবি আৰু সদৃশতাত মানুহ সৃষ্টি কৰিছিল।  ঈশ্বৰ হৈছে আত্মা।  কেৱল তেওঁ পুৰুষ আৰু মহিলাৰ ওপৰত তেওঁৰ আত্মা স্থাপন কৰাৰ বাবেই আমি তেওঁৰ সৈতে আত্মাৰে সম্পৰ্ক স্থাপন আৰু আনন্দ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছো।

কল্পনা কৰক!  আনকি আপোনাৰ অজ্ঞাতে, আপোনাৰ হৃদয়ে প্ৰভুৰ সৈতে সম্পৰ্ক ৰাখিবলৈ আগ্ৰহী।  আপুনি কেতিয়াও জন্তু বা চৰাইৰ সৈতে এনে ধৰণৰ মিলনৰ বাবে আকাংক্ষা নকৰিব।  ইয়াৰ কাৰণ হৈছে মানুহক সম্পূৰ্ণ বেলেগ ধৰণে সৃষ্টি কৰা হৈছিল, আন জীৱৰ তুলনাত।

ভেকুলীৰ ভেকুলীৰ সৈতে সম্পৰ্ক আছে।  নিগনিনিনিগনিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত।  কিন্তু ঈশ্বৰৰ প্ৰতিমূৰ্তিত সৃষ্টি হোৱা আপোনাক, যিসকলে ঈশ্বৰৰ আভ্যন্তৰীণ আত্মা আছে, তেওঁলোকক প্ৰভুৰ সৈতে সম্পৰ্ক ৰাখিবলৈ আহ্বান জনোৱা হৈছে।

দায়ূদে কেনেকৈ সেই সীমাবদ্ধতাৰ বাবে আকাংক্ষা কৰিছিল, সেই বিষয়ে চাওঁক, যেতিয়া তেওঁ এইদৰে কৈছিল: “হৰিণীয়ে যেনেকৈ জুৰিলৈ অতি হাবিয়াহ কৰে, তেনেকৈ হে ঈশ্বৰ, মোৰ প্ৰাণ তোমাৰ বাবে আকুল হৈছে।  ঈশ্বৰৰ কাৰণে, জীৱন্ত ঈশ্বৰৰ কাৰণে মোৰ প্ৰাণ তৃষ্ণাতুৰ হৈছে; মই কেতিয়া আহি ঈশ্বৰৰ সাক্ষাতে উপস্থিত হ’ম?(গীতমালা ৪২: ১- ২)৷

আপোনাৰ মানৱ প্ৰকৃতি বা বুদ্ধিৰ আধাৰত আপুনি প্ৰভুৰ সৈতে সম্পৰ্ক ৰাখিব নোৱাৰে।  কিন্তু আপুনি তেওঁৰ সৈতে, আপোনাৰ আত্মাত সম্পৰ্ক ৰাখিব পাৰে।  যেতিয়া আপুনি প্ৰাৰ্থনা কৰে, তেতিয়া ঈশ্বৰৰ আত্মাই আপোনাৰ আত্মাৰ সৈতে যোগ দিয়ে আৰু আপোনাৰ সৃষ্টিকৰ্ত্তাৰ সৈতে আপোনাৰ আধ্যাত্মিক সম্পৰ্ক আছে।  আমাৰ প্ৰভু যীচুৱে এইদৰে কৈছিল: “ঈশ্বৰেই আত্মা আৰু তেওঁৰ ভজনা কৰা সকলে আত্মাৰে আৰু সত্যেৰে তেওঁক ভজনা কৰিব লাগে।” (যোহন ৪: ২৪)৷

যেতিয়া পাপে পৃথিৱীত প্ৰৱেশ কৰিছিল আৰু পুৰুষৰ হৃদয়ত দাগ পেলাইছিল তেতিয়া এনে আধ্যাত্মিক সমালোচনা বন্ধ কৰা হৈছিল।  কিন্তু ঈশ্বৰে সেই ফেলোশ্বিপটো পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব বিচাৰিছিল।  সেইকাৰণে তেওঁ নিজকে আমাৰ পাপৰ বাবে জীৱন্ত বলিদান হিচাপে আগবঢ়াইছিল আৰু আমাৰ প্ৰত্যেকজনৰ ওপৰত পবিত্ৰ আত্মা ঢালি দিছিল।  কেৱল পবিত্ৰ আত্মাৰ বাসস্থানৰ বাবেই আপুনি প্ৰভুৰ সৈতে ঘনিষ্ঠ ভাৱে খোজ কাঢ়িবলৈ সক্ষম হৈছে।

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলে বিশ্বাসেৰে ঘোষণা কৰক আৰু প্ৰভুক ধন্যবাদ জনাই এইদৰে কৈছিল: ‘আমাৰ ঈশ্বৰ হৈছে আত্মা।  তেওঁ তেওঁৰ আত্মাক আমাৰ ভিতৰত ৰাখিছে, যাতে আমি তেওঁৰ প্ৰতি আনন্দিত হওঁ।  সেয়েহে, প্ৰভুৰ সৈতে আমাৰ নিৰন্তৰ সম্পৰ্ক থাকিব’।  আৰু সদায়ে প্ৰভুৰ সৈতে মিত্ৰতা বজাই ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “যেন তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে লিখিত বিচাৰ নিষ্পত্তি কৰিব পাৰে, এয়েই তেওঁৰ সকলো ভক্তৰ গৌৰৱ। তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা।(গীতমালা ১৪৯: ৪)।