আগষ্ট 31 – ইস্ৰায়েলক ৰক্ষা কৰা যিহোৱা !

“চোৱা, যি জনাই ইস্ৰায়েলক ৰক্ষা কৰে, তেওঁ টোপনি নাযাব, নিদ্ৰিত নহ’ব.” (গীতমালা ১২১:৪)

গীতমালা ১২১ পদত স্পষ্টকৈ কোৱা হৈছে যে ঈশ্বৰ কেনেকৈ আমাৰ আশ্ৰয়; আমাৰ আশ্ৰয় আৰু আমাৰ সুৰক্ষা.  ইয়াৰ আঠটা পদৰ ভিতৰত ঈশ্বৰক আমাৰ ৰক্ষক বা ৰক্ষক হিচাপে ছটা উল্লেখ আছে.  ইমানেই সান্ত্বনাদায়ক যে, তিনিবাৰকৈ ইয়াক বৰ্তমানৰ বাবে প্ৰতিশ্ৰুতি হিচাপে উল্লেখ কৰা হৈছে; আৰু আৰু তিনিবাৰ, ভৱিষ্যতৰ প্ৰতিশ্ৰুতি হিচাপে.

প্ৰভু সঁচাকৈয়ে আমাৰ ৰক্ষক.  তেওঁ আমাক ৰক্ষা কৰে আৰু তেওঁৰ তেজৰ দুৰ্গৰ ভিতৰত লুকুৱাই ৰাখে.  তেওঁ আমাৰ চাৰিওফালে জুইৰ দেৱাল হিচাপে, আমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ.  তেওঁ নিজৰ জ্বলন্ত তৰোৱালবোৰক আমাক পহৰা দিবলৈ আজ্ঞা দিয়ে; আৰু আমাৰ ওপৰত চকু ৰাখিবলৈ তেওঁৰ স্বৰ্গদূতসকলক পঠায়.

ঈশ্বৰৰ মানুহ মোচিয়ে ঈশ্বৰৰ সুৰক্ষাৰ বৰ্ণনা কৰিছে এক সুন্দৰ দৃশ্যায়নৰ জৰিয়তে. যেতিয়া ঈগলবোৰে আকাশত উৰি ফুৰি থাকে তেতিয়া কুকুৰাটোৱে নিজৰ সকলো পোৱালিক ডেউকাৰ তলত গোটাই ঢাকি ৰাখে.  আৰু তেওঁ কয় যে প্ৰভুৱে আমাকো একেদৰেই ৰাখে আৰু ৰক্ষা কৰে.  শাস্ত্ৰই কৈছে, “তেওঁ নিজৰ ডেউকাৰে তোমাক আবৰি ৰাখিব, তেওঁৰ ডেউকাৰ তলত তুমি আশ্রয় পাবা; ঈশ্বৰৰ বিশ্বাসযোগ্যতা তোমাৰ ঢাল আৰু সুৰক্ষা হ’ব.” (গীতমালা ৯১:৪).

প্ৰভুৱে নিজৰ আত্মগোপন স্থান আৰু নিজৰ ছাঁ ৰাখিছে, কেৱল আমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ.  গীতমালা ৰচকে কৈছে, ” যি মানুহ সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ আশ্রয়ত থাকে, যি মানুহ সৰ্ব্বশক্তিমানৰ ছাঁত বসতি কৰে  তেওঁ যিহোৱাৰ বিষয়ে এই কথা ক’ব, “তেৱেঁই মোৰ আশ্ৰয় আৰু মোৰ দুর্গ; তেৱেঁই মোৰ ঈশ্বৰ, যি জনাৰ ওপৰত মই ৰসা কৰোঁ.”  তেওঁ তোমাক ব্যাধৰ ফান্দৰ পৰা আৰু সর্বনাশী মহামাৰীৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব.”(গীতমালা ৯১:১-৩).

আজি বিশ্বৰ জনসাধাৰণৰ নিৰাপত্তাহীনতাৰ অৱস্থা. তেওঁলোক সম্পূৰ্ণৰূপে আৰু চাৰিওফালৰ পৰা দুৰ্বল.  তেওঁলোকে অহৰহ ভয়ত থাকে, কেতিয়া তেওঁলোক অসুস্থতাৰ সন্মুখীন হ’ব, বা যাদুৰ বলি হ’ব, বা অশুচি আত্মাৰ আক্ৰমণৰ বলি হ’ব, বা দুৰ্ঘটনাৰ সন্মুখীন হ’ব.  অনাথৰ দৰে আত্মাত অশান্তি পায়; আৰু নিৰাপত্তা আৰু নিৰাপত্তাৰ বাবে হাহাকাৰ কৰে.

কিন্তু আমাক ৰাখিবলৈ আৰু ৰক্ষা কৰিবলৈ আমাৰ চিৰন্তন পিতৃ আছে.  তেওঁৱেই আমাক ভাল পাইছিল আৰু আমাক বিচাৰি আহিছিল.  আৰু প্ৰেমময় বাহুৰে তেওঁ আমাক আলিংগন কৰে.  গতিকে আমি কোনো কথাত ভয় বা অশান্তিৰ প্ৰয়োজন নাই.

শাস্ত্ৰত কৈছে, “তোমালোকে ৰাতিৰ আতংকলৈ, দিনত উৰি যোৱা কাঁড়লৈ, আন্ধাৰত চলা মহামাৰীলৈ আৰু দুপৰীয়াৰ ভাগত ধ্বংস কৰা ধ্বংসৰ প্ৰতি ভয় নকৰিবা. তোমাৰ ওপৰত হাজাৰ লোক পৰিব পাৰে.” কাষত আৰু আপোনাৰ সোঁহাতে দহ হাজাৰ;

দুৱাৰৰ খুঁটাত পাস্কেল মেৰ পোৱালিৰ তেজ লগোৱা সকলো ঘৰতে সেই ঘৰবোৰৰ ল’ৰা-ছোৱালীবোৰ ৰক্ষা পৰিল, আনকি মিচৰ দেশত সকলো প্ৰথম সন্তানক আঘাত কৰাৰ সময়তো. একেদৰেই প্ৰভু যীচুৰ বহুমূলীয়া তেজৰ দুৰ্গত আশ্ৰয় লোৱা আপুনি আৰু আপোনাৰ পৰিয়ালেও পৰিত্ৰাণ পাব.  তেওঁ আপোনাক তেওঁৰ চকুৰ আপেল হিচাপে ৰক্ষা কৰিব.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যি প্ৰভুৱে আপোনাক ৰাখে আৰু টোপনি বা টোপনি নোহোৱাকৈ ৰক্ষা কৰে, তেওঁৰ প্ৰশংসা আৰু ধন্যবাদ.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ঈশ্বৰ আমাৰ আশ্ৰয় আৰু বল, সঙ্কটৰ সময়ত বিচাৰা মাত্ৰে পাব পৰা ঈশ্বৰ.” (গীতমালা ৪৬:১).