আগষ্ট 24 – যিহোৱাই পৌলৰ চকু মেলিলে !

“পাছত যীচু ওচৰলৈ আহি যিৰূচালেম নগৰ দেখি শোকাতুৰ হৈ কান্দিলে 42 আৰু ক’লে, “হায়! হায়! তোমাৰ এই দিনত শান্তিজনক কি, সেই বিষয়ে তুমি জনা হ’লে! কিন্তু এতিয়া তোমাৰ চকুৰ পৰা সেইবোৰ লুকুৱা হৈছে.” (পাঁচনিৰ কৰ্ম ২৭:১০).

আমাৰ চকু কিয় মেলিব লাগে? পৌল, শতপতি আৰু সৈন্যসকলে ইটালীৰ ৰাজধানী ৰোমলৈ যাত্ৰা কৰাৰ সময়ত, এটা প্ৰচণ্ড বতাহে জাহাজখনক খুন্দা মাৰিলে. জাহাজত থকা সকলোৱে ভয়ত কঁপি উঠিল. তেতিয়া প্ৰভুৱে পৌলৰ চকু মেলিলে আৰু আগতীয়া পৰিঘটনাৰ বিষয়ে তেওঁক প্ৰকাশ কৰিলে.

এজন ভাববাদীৰ চকুৱে আগতীয়াকৈ অনুমান কৰিব পাৰিছিল যে কি হ’ব.  প্ৰভু যীচুৱে যেতিয়া যিৰূচালেমলৈ চালে, তেতিয়া তেওঁ যিৰূচালেমৰ ওপৰত আহিবলগীয়া বিচাৰ দেখিলে. তেওঁ ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে তেওঁ নগৰখন দেখি কান্দি ক’লে, “পাছত যীচু ওচৰলৈ আহি যিৰূচালেম নগৰ দেখি শোকাতুৰ হৈ কান্দিলে  আৰু ক’লে, “হায়! হায়! তোমাৰ এই দিনত শান্তিজনক কি, সেই বিষয়ে তুমি জনা হ’লে! কিন্তু এতিয়া তোমাৰ চকুৰ পৰা সেইবোৰ লুকুৱা হৈছে.” (লূক ১৯:৪১-৪২)

ঠিক যেনেকৈ তেওঁ ভৱিষ্যদ্বাণী কৰিছিল, খ্ৰীষ্টীয় ৭০ চনত ৰজা টাইটাছে যিৰূচালেম নগৰত জুই লগাই সম্পূৰ্ণৰূপে ধ্বংস কৰিলে আৰু ইহুদীসকল চাৰিওফালে সিঁচৰতি হৈ পৰিল.  ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আগন্তুক বিচাৰ চাবলৈ তোমালোকৰ চকু মেলি হওক. বিচাৰ প্ৰথমে ঈশ্বৰৰ ঘৰত আৰম্ভ হ’ব.

ধনী ব্যক্তিসকলে যেতিয়া ‘টাইটানিক’ নামৰ এখন বিশাল জাহাজত যাত্ৰা কৰি আছিল, তেতিয়া জাহাজখনৰ ধনুত থকা বিষয়াজনে দূৰৈত এটা বিশাল বৰফৰ পাহাৰ দেখি আতংকিত হৈ পৰিছিল.  লগে লগে তেওঁ জাহাজৰ কেপ্তেইনৰ লগত যোগাযোগ কৰিলে, আৰু জাহাজৰ দিশটো ঘূৰাই দিবলৈ জৰুৰী বাৰ্তা এটা দিলে.  সেই কেপ্তেইনে যদি সেই বাৰ্তাটোৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিলেহেঁতেন তেন্তে সেই ডাঙৰ দুৰ্ঘটনাটো ৰোধ কৰিব পৰা গ’লহেঁতেন.

কিন্তু মদ্যপানৰ অৱস্থাত থকা কেপ্তেইনে এই সতৰ্কবাণীক আওকাণ কৰিলে. ফলত জাহাজখন বিশাল বৰফৰ পাহাৰত খুন্দা মৰাৰ ফলত শ শ লোকৰ মৃত্যু হয়.  প্ৰভুৱে ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলক, তেওঁৰ দাস – ভাববাদীসকলৰ যোগেদি, আগতীয়া বিপদ আৰু সমস্যাৰ বিষয়ে সতৰ্ক কৰে.  আৰু সেই সতৰ্কবাণীবোৰৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিয়াটো আমাৰ কৰ্তব্য.

সেইদিনা হৱাই ফলৰ সৌন্দৰ্য্যলৈ চালে. তাই সাপৰ মোহনীয় কথাবোৰ শুনিলে ৷  কিন্তু তাইৰ চকু দুটা অন্ধ হৈ পৰিল, যে তাই ফলৰ আঁৰত ঈশ্বৰৰ বিচাৰ আৰু ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা অমান্য কৰাৰ পাপ দেখা নাপালে.  লটে কেৱল চদোম আৰু ঘমোৰা দেশৰ উৰ্বৰতাহে দেখিব পাৰিছিল, কিন্তু সেই নগৰবোৰৰ আগতীয়া প্ৰলয় আৰু জুইৰ দ্বাৰা ধ্বংস হোৱা দেখা নাপালে.

যিহূদা ইস্কৰিয়তৰ চকুৱে ত্ৰিশটা ৰূপৰ মূল্য দেখিলে, কিন্তু তেওঁ প্ৰভু যীচুৰ বিশ্বাসঘাতকতাৰ আঁৰত, ওলমি থকা নিজৰ আগতীয়া মৃত্যু দেখা নাপালে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনালোকৰ আধ্যাত্মিক চকু মেলিলে ভাল হ’ব. ভৱিষ্যত জানিবলৈ প্ৰভুৰ পৰা ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক চকু বিচাৰিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “কষ্ট পোৱাৰ আগেয়ে মই বিপথে গৈছিলোঁ, কিন্তু এতিয়া হ’লে, মই তোমাৰ বাক্য পালন কৰিছোঁ.” (গীতমালা ১১৯:৬৭).