আগষ্ট 17 – প্ৰভুৱে মুকলি কৰে !

“যিহোৱাই অন্ধবোৰৰ চকু মুকলি কৰে, নত অৱস্থাত থকাসকলক যিহোৱাই তুলি ধৰে; যিহোৱাই ধাৰ্মিক লোকক প্ৰেম কৰে;  যিহোৱাই বিদেশীবোৰক ৰক্ষা কৰে, তেওঁ মাউৰা আৰু বিধৱাসকলক ধৰি ৰাখে, কিন্তু দুষ্টবোৰৰ পথ তেওঁ বিঘিনিযুক্ত কৰে.” (গীতমালা ১৪৬:৮-৯).

যীচু খ্ৰীষ্টই আপোনাৰ চকু মেলিবলৈ সক্ষম; আৰু আপোনাৰ আধ্যাত্মিক চকুক আলোকিত কৰাৰ শক্তি আছে.  পাঁচনি পৌলে প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল যে আপোনালোকৰ বুজাবুজিৰ চকুবোৰ আলোকিত হওক; … যাতে আপোনালোকে তেওঁৰ শক্তিৰ অতিশয় মহত্ত্ব জানিব পাৰে (ইফিচীয়া ১:১৮-১৯).

প্ৰভুৱে অন্ধৰ চকু মেলি থকাৰ সময়তে চয়তানে খোলা চকুক অন্ধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে.  এবাৰ কিছুমান দুষ্ট মানুহে এজন ধনী মানুহৰ পুত্ৰক অপহৰণ কৰিছিল; তেওঁলোকে তেওঁৰ চকুত তেঁতেলী প্লাষ্টাৰ কৰিলে; আৰু তেওঁক এটা আন্ধাৰ গুহাত পেলাই দিলে.  তিনিদিন ধৰি তেঁতেলীবোৰে তেওঁৰ চকুত খাইছিল আৰু তেওঁৰ দৃষ্টিশক্তি সম্পূৰ্ণৰূপে হেৰুৱাই পেলাইছিল.  তাৰ পিছত অপহৰণকাৰীয়ে তেওঁক ভাল মূল্যত বিক্ৰী কৰি দিলে যিসকলে শিশুক ভিক্ষাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে.  সকলো ধন-সম্পত্তিৰে ডাঙৰ হোৱা ল’ৰাটো এতিয়া ভিক্ষাৰী হৈ পৰিছে; আৰু তেওঁ সেই অৱস্থাতে থাকিল.  চয়তানে আদমৰ লগত ঠিক এইটোৱেই কৰিলে.  চয়তান এজন হত্যাকাৰী আৰু চোৰ.

প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “চোৰে কেৱল চুৰ, বধ, আৰু বিনাশ কৰিবলৈহে আহে; কিন্তু মই হ’লে, তেওঁলোকে যেন জীৱন পায় আৰু তাকেই যেন প্ৰচুৰকৈ পায়, এই কাৰণে আহিলোঁ. ” (যোহন ১০:১০).

চিমচনক প্ৰভুৱে আচৰিত ধৰণে ব্যৱহাৰ কৰিছিল.  কিন্তু চয়তানে তেওঁৰ ভিতৰলৈ বেশ্যাৰ আত্মা আনি তেওঁৰ চকু অন্ধ কৰি পেলালে.  তেওঁলোকে চিমচনৰ চকু দুটা উলিয়াই আনিলে, কিয়নো তেওঁলোকে বাহিৰৰ স্তৰৰ পৰা বৰফৰ আপেল ল’ব.

হায়, তেওঁ গোটেই দুৰ্বিষহ জীৱনটো অন্ধ হৈ পৰিল.  ইস্ৰায়েলৰ বিচাৰক, ফিলিষ্টীয়াসকলে মজাৰ বস্তুলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছিল.  চকুৰ কামনা আৰু ব্যভিচাৰৰ আত্মাক যাতে আপোনাৰ মাজত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ নিদিয়ে.  আধ্যাত্মিক দৃষ্টি দিয়া মনৰ চকুবোৰ হেৰুৱাব নালাগে.

ইস্ৰায়েলৰ ৰজা চিদিকিয়াৰ কি হ’ল?  তেওঁ যিৰিমিয়া ভাববাদীয়ে তেওঁক ঘোষণা কৰা ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ প্ৰতি কোনো গুৰুত্ব নিদিলে.  শাস্ত্ৰই কৈছে, বেবিলনৰ ৰজাই আক্ৰমণ কৰি চিদিকিয়াৰ চকু দুটা উলিয়াই দিলে, আৰু তেওঁক বেবিলনলৈ লৈ যাবলৈ ব্ৰঞ্জৰ বেণ্ডেৰে বান্ধিলে (যিৰিমিয়া ৩৯:৭).  “তাৰ পাছত তেওঁক বাবিললৈ লৈ গ’ল আৰু মৃত্যুৰ দিনলৈকে কাৰাগাৰত বন্দী কৰিলে” তাৰ বাহিৰে বাবিলৰ ৰজাই চিদিকিয়াৰ চকু কাঢ়ি, তেওঁক শিকলিৰে বান্ধি বাবিললৈ লৈ গ’ল, আৰু তেওঁ নমৰা দিনলৈকে তেওঁক বন্দীশালত বন্দী কৰি ৰাখিলে.”(যিৰিমিয়া ৫২:১১).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৰ সতৰ্কবাণীক শীৰ্ষ অগ্ৰাধিকাৰ দিয়ক.  সদায় পবিত্ৰতাৰে চলি যাওক আৰু ঈশ্বৰৰ কৃপাত নিজকে ৰক্ষা কৰক.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “চকুৱেই শৰীৰৰ প্ৰদীপ; এই হেতুকে তোমালোকৰ চকু যদি ভালে থাকে, তেনেহলে তোমালোকৰ গোটেই শৰীৰ দীপ্তিময় হ’ব; ” (মথি ৬:২২).