আগষ্ট 09 – ভৱিষ্যতৰ বিশ্ৰাম !

“সমস্ত পৃথিৱী শান্ত আৰু সুস্থিৰ হৈ আছে; তেওঁলোকে গীতেৰে সৈতে উৎসৱ পালন কৰিছে;” (যিচয়া ১৪:৭).

এই জগতত বিশ্ৰাম আৰম্ভ হয় কালভাৰীৰ ক্ৰুচৰ পৰা. প্ৰভু যীচুৱে যিজনে নিজকে ক্ৰুচত অৰ্পণ কৰিছিল, আপোনালোকক বিশ্ৰাম দিবলৈ, তেওঁ কৈছে, “মোৰ ওচৰলৈ আহক, মই তোমালোকক বিশ্ৰাম দিম”.

হয়, ক্ৰছ হৈছে য’ত আপুনি এই পাৰ্থিৱ প্ৰবাসৰ ওপৰত আপোনাৰ বোজা ৰাখে. ক্ৰুচত আৰু শৰীৰৰ ক্লান্তি আৰু আত্মাৰ দুখ নাথাকিব. যেনেকৈ এটা তামিল গীতত কোৱা হৈছে, “মই দিনৰ পিছত দিন ক্ৰুচৰ ছাঁত সান্ত্বনা পাম”.

চিৰন্তন বিশ্ৰাম হয় কোনো সন্তৰ মৃত্যুৰ সময়ত হ’ব পাৰে নহয় প্ৰভুৰ আগমনৰ সময়ত হ’ব পাৰে. সেই সময়ত তেওঁ সকলো সংসাৰিক চিন্তা, সংঘাত, পৰীক্ষা আৰু যন্ত্ৰণাৰ পৰা মুক্ত হৈ চিৰন্তন আনন্দলৈ পাৰ হ’ব.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “কিয়নো প্রভু নিজে জয়ধ্বনি, প্ৰধান স্বর্গৰ দূতৰ স্বৰ, আৰু ঈশ্বৰৰ তূৰী বাদ্যৰে সৈতে স্বৰ্গৰ পৰা নামি আহিব; তেতিয়া খ্ৰীষ্টৰ আশ্ৰয়ত মৰা লোক সকল প্ৰথমে উঠিব; তাৰ পাছত আমি যি সকল জীয়াই থাকিম, সেই সময়ত আকাশত প্ৰভুৰ লগ লবলৈ তেওঁলোকৰ সৈতে আমাকো মেঘৰ মাজত তুলি নিয়া হব আৰু এইদৰে আমি সদায় প্ৰভুৰ সাক্ষাতে থাকিম. “(১ থিচলনীকীয়া ৪:১৬-১৭).

ৰেপচাৰৰ দিনটোত আমি সকলোৱে ধৰা পৰিম আৰু ঈশ্বৰৰ পৰিয়ালৰ সকলো সদস্যক দেখিম. যেতিয়ালৈকে আমি পুৰণি নিয়মৰ পবিত্ৰ লোক, নতুন নিয়মৰ পবিত্ৰ লোক, ঈশ্বৰৰ দূত, কৰূব, চেৰাফিম, চাৰিজন জীৱিত প্ৰাণী আৰু চৌবিশজন প্ৰাচীনক ডাৱৰত লগ পাম, তেতিয়ালৈকে মেৰ পোৱালিৰ বিবাহৰ ভোজ সাজু হ’ব (প্ৰকাশিত বাক্য ১৯ :৭-৯).

সাত বছৰ ধৰি খ্ৰীষ্টবিৰোধীয়ে জগতত শাসন কৰিব; আৰু সমগ্ৰ জগতখনে নিজৰ শান্তি আৰু বিশ্ৰাম হেৰুৱাব; আৰু বৰ অস্থিৰতাত পৰিব. আৰু পৃথিৱীয়ে আটাইতকৈ ভয়ানক দিনবোৰৰ সাক্ষী হ’ব, পৃথিৱীৰ ভেটিৰ পৰাই. ভয়ংকৰ দুখ-কষ্ট, ধ্বংস আৰু দুষ্ট জীৱই মানুহৰ বিশ্ৰাম ধ্বংস কৰিব; আৰু দিন বা ৰাতি কোনো বিশ্ৰাম নাথাকিব.

এই সাত বছৰৰ পাছত আমি, ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলে খ্ৰীষ্টৰ সৈতে জগতলৈ উভতি আহিম. তেতিয়া চয়তান – পুৰণি সাপ, খ্ৰীষ্টবিৰোধী – জন্তু, মিছা ভাববাদী আৰু সকলো চয়তানী আত্মা সকলোৱে হেডিছত বান্ধ খাব. আৰু আমি খ্ৰীষ্টৰ সৈতে হাজাৰ বছৰ ধৰি আনন্দৰে জগতখন শাসন কৰিম. সেই সময়ছোৱাত সমগ্ৰ জগতখন ঐশ্বৰিক শান্তি, আনন্দ আৰু বিশ্ৰামেৰে ভৰি পৰিব.

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপুনি এতিয়া এই জগতত বাস কৰা জীৱনে আপোনাৰ অনন্তকাল নিৰ্ধাৰণ কৰে, খ্ৰীষ্টৰ সৈতে জগতখনক শাসন কৰিবলৈ. গতিকে আপোনাৰ স্বভাৱ আৰু বৈশিষ্ট্য আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ দৰে হওক!

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “আমি যি সকলে বিশ্বাস কৰিছোঁ, আমিয়ে সেই বিশ্ৰামত প্রৱেশ কৰিবলৈ সক্ষম; যি দৰে কোৱা হৈছে: “মই ক্রুদ্ধ হৈ শপত খালোঁ, এওঁলোকে মোৰ বিশ্ৰামত সোমাবলৈ নাপাব.”  যদিও জগতৰ আৰম্ভণীৰ পৰাই সৃষ্টি কার্য শেষ কৰি ঈশ্বৰে এই কথা কৈছিল.” (ইব্ৰী ৪:৩).