আগষ্ট 07 – প্ৰভুৰ ভৰিত জিৰণি লওক !

“আৰু তেওঁৰ ভনীয়েক মৰিয়মে প্ৰভু যীচুৰ চৰণৰ ওচৰত বহি তেওঁৰ বাক্য শুনি থাকিল.” (লূক ১০:৩৯).

প্ৰভুৰ চৰণেই হৈছে বিশ্ৰামৰ পঞ্চম পথ. মাৰ্থাৰ ভগ্নী মৰিয়মে যীচুৰ ভৰিৰ ওচৰত বহি তেওঁৰ বাক্য শুনি সেই ঐশ্বৰিক বিশ্ৰাম লাভ কৰিলে. তাইৰ বিষয়ে প্ৰভুৱে কৈছিল, “মৰিয়মে সেই উত্তম বিষয়টো মনোনীত কৰিলে, তেওঁৰ পৰা সেইটো নিয়া নহব.”(লূক ১০:৪২).

মাৰ্থাই অৱশ্যে জিৰণিৰ বাবে এই পথটো নাজানিছিল. সেৱা আৰু বিভিন্ন পাৰিবাৰিক বোজাৰ বাবে তাইৰ হৃদয় বিচলিত আৰু অশান্ত হৈ পৰিছিল যিয়ে তাইৰ শান্তি কাঢ়ি লৈ গৈছিল. তাই প্ৰভুৰ ওচৰলৈ গৈ গুণগুণাই ক’লে: “প্ৰভু, মোৰ ভনীয়েকে মোক অকলে সেৱা কৰিবলৈ এৰি যোৱাৰ কথা আপুনি চিন্তা নকৰেনে? সেয়ে তাইক মোক সহায় কৰিবলৈ কোৱা.”

কিছুমানে চিন্তাৰ বাবে অস্বাভাৱিক ৰক্তচাপত আক্ৰান্ত হয়. আৰু কিছুমানৰ আত্মাত অস্থিৰতাই আঘাত কৰে; ই তেওঁলোকক উদ্বিগ্ন কৰি তোলে আৰু গুণগুণাই উঠে. কিন্তু ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলে একমাত্ৰ ঠাই জানে য’ত তেওঁলোকে নিজৰ সকলো বোজা ৰাখিব পাৰে; দুখবোৰ; আৰু চিন্তা, অৰ্থাৎ প্ৰভুৰ চৰণত. শাস্ত্ৰই কৈছে, “ যিহোৱাত তোমাৰ সকলো চিন্তাৰ ভাৰ সমৰ্পণ কৰা, তেওঁ তোমাক প্ৰতিপালন কৰিব; তেওঁ ধাৰ্মিক লোকক কেতিয়াও পৰিবলৈ নিদিয়ে.”(গীতমালা ৫৫:২২).

পাঁচনি পিতৰে কৈছে, “ আপোনালোকৰ সকলো চিন্তাৰ ভাৰ তেওঁৰ ওপৰত পেলাই দিয়ক;e কিয়নো আপোনালোকৰ কাৰণে তেওঁ চিন্তা কৰে.”(১ পিতৰ ৫:৭). যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ চৰণত বহি থাকে, তেতিয়া আপোনাৰ হৃদয়খন এনে এক গৌৰৱময় শান্তিৰে আগুৰি ধৰে যিটো জগতখনে আগবঢ়াব নোৱাৰে. আৰু তোমালোক সকলোৱে তোমালোকৰ সকলো বোজাৰ পৰা মুক্ত হবা; আৰু আপুনি আনন্দত চিঞৰি চিঞৰি “যিহোৱা জিৰেহ” বুলি মাতিব পাৰে. তেতিয়া আপুনি আনন্দৰে ঘোষণা কৰিব যে আপোনাৰ পক্ষত প্ৰভু আছে, যিয়ে আপোনাৰ যুদ্ধত যুঁজিব. আৰু তেওঁ আপোনাৰ বিষয়ে সকলোকে সিদ্ধ কৰিব (গীতমালা ১৩৮:৮).

আপুনি কেতিয়াও প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ পাহৰিব নালাগে, যেতিয়াই আপুনি আপোনাৰ জীৱনত বিপদ আৰু উদ্বেগৰ মাজেৰে পাৰ হয়. আমাৰ প্ৰভুৱে আমাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনাই নহয় প্ৰতিটো প্ৰাৰ্থনাৰ উত্তৰও দিয়ে. যি সমস্যাই আপোনাৰ হৃদয়ত বিন্ধি আৰু ফালি পেলায়, প্ৰভুৱে সেই পৰিস্থিতি সলনি কৰি আপোনাক সান্ত্বনা আৰু শান্তি প্ৰদান কৰিব. “তেওঁলোকে কৈছে, “আহাঁ আমি তেওঁলোকৰ বন্ধন ছিঙি পেলাওঁ, আমাৰ ওপৰৰ পৰা তেওঁলোকৰ শিকলিবোৰ পেলাই দিওঁ.” (গীত ২:৩).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যদি এটা ঠাই আছে য’ত আপুনি আপোনাৰ সকলো বোজা ৰাখিব পাৰে, তেন্তে সেয়া হ’ল কালভাৰীৰ ক্ৰুচত. আমাৰ প্ৰভু যীচুৱে সেই ক্ৰুচত আপোনাৰ পাপ বহন কৰিছিল; আৰু প্ৰতিটো অভিশাপ ভংগ কৰিছে. তেওঁ তোমাৰ বিৰোধীৰ মূৰ থেতেলিয়াই পেলাইছে. আৰু তেওঁ আপোনাক সান্ত্বনা আৰু সান্ত্বনা প্ৰদান কৰে, কিয়নো তেওঁ মহান সান্ত্বনাদাতা.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “যিদৰে মাতৃয়ে নিজৰ সন্তানক সুখ দিয়ে, সেইদৰে মই তোমালোকক সুখ দিম; আৰু তোমালোকে যিৰূচালেমত সুখ পাবা.” (যিচয়া ৬৬:১৩)