অক্টোবৰ 29 – দয়াৰ মাউণ্ট!

“মই ক’লো, ‘আপোনাৰ দৃষ্টিৰ পৰা মোক দূৰ কৰি দিলে; মই কেনেকৈ পুনৰ আপোনাৰ পবিত্ৰ মন্দিৰৰ ফালে দৃষ্টি কৰিম?,(যোনা ২: ৪)৷

ওপৰৰ পদটো হৈছে যোনাই প্ৰভুৰ ওচৰত কৰা প্ৰাৰ্থনা, যেতিয়া তেওঁ মাছৰ পেটৰ ভিতৰত আছিল।  তাত তেওঁ এটা সংকল্প লৈছিল যে তেওঁ পুনৰ ভগৱানৰ পবিত্ৰ মন্দিৰৰ ফালে চাব।

যোনা যি নিনেভলৈ যাব লাগিছিল; ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ প্ৰতি অবাধ্য আছিল আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে তৰ্শিছলৈ গৈছিল।  সেয়েহে, প্ৰভুয়ে তেওঁক এটা শিক্ষা দিবলৈ তেওঁক গিলিবলৈ এটা মাছ প্ৰস্তুত কৰিছিল।

যেতিয়া তেওঁক গভীৰতালৈ, সাগৰৰ মাজভাগত পেলাই দিয়া হৈছিল, তেতিয়া যোনাই চাৰিওফালে হোৱা বানপানী আৰু ঢৌবোৰ তেওঁৰ ওপৰেৰে পাৰ হৈ যোৱাটো অনুভৱ কৰিছিল।  তেওঁ প্ৰভুক এইদৰে কৈছিল: “আপুনি মোক গভীৰতালৈ, সাগৰৰ হৃদয়ত পেলাই দিছিল আৰু বানপানীয়ে মোক আগুৰি ধৰিছিল; আপোনাৰ সকলো ঢৌ আৰু আপোনাৰ ঢৌ মোৰ ওপৰেৰে পাৰ হৈ গৈছিল” (যোনা ২: ৩)।  আনকি সেই পৰিস্থিতিত যেতিয়া তেওঁ প্ৰভুৰ ওচৰলৈ চাইছিল, তেতিয়া প্ৰভুয়ে যোনাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিবলৈ বিশ্বাসী আছিল।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপুনি – যাক নিনেভলৈ যাবলৈ কোৱা হয়, আপুনি তৰ্শিষলৈ বেলেগ দিশত যাবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত নেকি?  ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা ৰক্ষা কৰাৰ পৰিৱৰ্তে আপুনি ইচ্ছা অনুসৰি খোজ কাঢ়িবলৈ সাহস কৰিব নে?   আপুনি বহুতো দুখ আৰু পৰীক্ষাৰ দ্বাৰা আৱৰি থকাৰ আগতেই প্ৰভুৰ প্ৰতি দৃষ্টি ৰাখিবলৈ আপোনাৰ হৃদয়ত দৃঢ় প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়ক।  সতৰ্ক হওঁক যে বিদ্ৰোহ আৰু অবাধ্যতাই কেৱল আপোনাৰ জীৱনত দুখৰ পথ প্ৰশস্ত কৰিব।

এনে ধৰণৰ অবাধ্যতাৰ পাছতো যেতিয়া যোনাই প্ৰভুৰ ওচৰলৈ চালে, তেতিয়া প্ৰভুয়ে যোনাৰ দ্বাৰা পৰিচৰ্য্যা কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল, যিজনে প্ৰথমতে এই কাৰ্য্য কৰিব লাগিছিল।  আৰু যেতিয়া যোনাই নিনেভত প্ৰচাৰ কৰিছিল, তেতিয়া এশ বিশ হাজাৰ লোকে অনুতাপ কৰিছিল আৰু তেওঁলোকক মুক্তি দিয়া হৈছিল।

বৰ্তমান সময়ত যোনাতকৈ ডাঙৰ এজন আছে, যি আপোনাৰ কাষত থিয় হৈ আছে।  যোনাক এক নতুন জীৱন আৰু শক্তিশালী পৰিচৰ্য্যা প্ৰদান কৰি সন্মান জনোৱা প্ৰভুজনেও আপোনাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিব আৰু আপোনাক সন্মান জনাব।  আপুনি আজি প্ৰভুলৈ মাতিব নেকি?

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে, “প্ৰশংসাৰ যোগ্য যি যিহোৱা, মই তেওঁৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ; তাতে মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰা মই উদ্ধাৰ পাওঁ।,(২ চমূৱেল ২২: ৪)৷  আপোনাৰ পৰিস্থিতি বা অৱস্থান যিয়েই নহওঁক, আপুনি প্ৰভুক মাতিব পাৰে।

প্ৰভুয়ে এইদৰে কৈছিল: “সঙ্কটৰ কালত মোৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰা; মই তোমাক উদ্ধাৰ কৰিম আৰু তুমি মোক গৌৰৱান্বিত কৰিবা।”(গীতমালা ৫০: ১৫)৷  প্ৰভু হৈছে আপোনাৰ ডেলিভাৰ।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আনকি আপুনি মাছৰ পেটত, বা সিংহৰ গুহাত, বা জ্বলন্ত চুল্লিত থাকিলেও, পৰিস্থিতিৰ প্ৰতি নহয়, কেৱল প্ৰভুৰ মুখলৈ চাবলৈ এক দৃঢ় সংকল্প লয়।  আৰু প্ৰভুয়ে আপোনাৰ ওপৰত দয়া কৰিব আৰু আপোনাৰ সকলো অসুবিধাৰ পৰা আপোনাক প্ৰদান কৰিব।  ঈশ্বৰ হৈছে আমাৰ আশ্ৰয় আৰু শক্তি, সমস্যাত এক অতি বৰ্তমান সহায়।  তেওঁ নিশ্চিতভাৱে আপোনাক আশীৰ্বাদ কৰিব।

ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ বাবে পদ: “তুমি মোৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰা; তাতে মই তোমাক উত্তৰ দিম, আৰু তুমি নজনা মহত আৰু অগম্য কথা তোমাক জনাম।’'(যিৰিমিয়া ৩৩: ৩)