অক্টোবৰ 20 – প্ৰজ্ঞাই সংৰক্ষণ কৰিব !

“প্ৰজ্ঞাক ত্যাগ নকৰিবা, তেতিয়া তেওঁ তোমাৰ ওপৰত দৃষ্টি ৰাখিব; তেওঁক প্ৰেম কৰা, আৰু তেওঁ তোমাক সুৰক্ষিত কৰি ৰাখিব.”(হিতোপদেশ ৪:৬).

চলোমনে কৈছে, “প্ৰজ্ঞাক প্ৰেম কৰা, আৰু তাই তোমাক ৰক্ষা কৰিব”. এই কথাষাৰৰ গভীৰ অৰ্থ হ’ল- “প্ৰজ্ঞা যি প্ৰভুক প্ৰেম কৰা”. তেওঁক সকলো সময়তে আৰু সকলো পৰিস্থিতিত ভাল পাওক. তেওঁ সকলো প্ৰজ্ঞাৰ ফোটা; তেওঁ সকলো প্ৰজ্ঞাৰ উৎপত্তি আৰু উৎস. তেওঁৰ ওচৰলৈ আহক আৰু প্ৰকৃত জ্ঞানেৰে পৰিপূৰ্ণ হওক”.

চলোমন আছিল দায়ূদৰ সৰু পুত্ৰ. ‘চলোমন’ শব্দৰ অৰ্থ হৈছে ‘শান্তিৰ পুত্ৰ’. যদিও দায়ূদে তেওঁৰ নাম ‘চলোমন’ ৰাখিছিল, তথাপিও নবী নাথানে তেওঁৰ নাম ‘যিদিয়া’ – ‘প্ৰভুৰ প্ৰিয়’ বুলি ৰাখিছিল.

প্ৰভুৰ প্ৰিয় বুলি কোৱা চলোমনে কৈছে যে আমি প্ৰভুক প্ৰেম কৰা উচিত (হিতোপদেশ ৪:৬). তেওঁৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰামৰ্শ হ’ল যে আমি প্ৰজ্ঞাক পৰিত্যাগ নকৰো, কিয়নো ই আমাক ৰক্ষা কৰিব. প্ৰজ্ঞা আৰু জ্ঞানৰ বিষয়ে বহুত স্পষ্ট নহয়. জ্ঞান হ’ল আপুনি পঢ়া কিতাপৰ পৰা আৰু বিদ্বান লোকৰ সৈতে হোৱা যোগাযোগৰ জৰিয়তে সংগ্ৰহ কৰা বস্তু. কিন্তু প্ৰজ্ঞা, হ’ল সেই জ্ঞানক কোনো নিৰ্দিষ্ট পৰিস্থিতি বা পৰিস্থিতিৰ বাবে প্ৰয়োগ কৰাৰ প্ৰতিভা.

মহাবিদ্যালয় আৰু বিশ্ববিদ্যালয়ত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি জ্ঞান আহৰণ কৰা হয়. কিন্তু প্ৰজ্ঞা হৈছে আপোনাৰ সকলো শিক্ষণৰ মূল, আৰু বাস্তৱ জীৱনৰ পৰিস্থিতিত সেইবোৰ প্ৰয়োগ কৰাৰ ক্ষমতা. জ্ঞানত উৎকৃষ্ট হোৱাতকৈ শিক্ষা পৃথক. যদি আপুনি জ্ঞানত উত্তম হোৱাৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে আপুনি প্ৰভুক প্ৰেম কৰা উচিত, যিজন সকলো প্ৰজ্ঞাৰ ফোয়াৰা. আপুনি তেওঁক আৰু অধিক বিচৰা উচিত; আৰু তেওঁৰ লগত আঁকোৱালি লোৱা. সকলো লৌকিক জ্ঞানতকৈ ঈশ্বৰৰ জ্ঞান বহুত ডাঙৰ.

জ্ঞান শিক্ষাৰ যোগেদি আহে; কিন্তু জ্ঞান ঈশ্বৰৰ এক মহান দান. যেতিয়া আপুনি প্ৰভুক ভয় কৰে, তেতিয়াহে সেই প্ৰজ্ঞাই আপোনাৰ জীৱনত কাৰ্য্যকৰী হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “যিসকলে প্ৰভুক বিচাৰে তেওঁলোকে সকলোকে বুজি পায়” (হিতোপদেশ ২৮:৫).

চলোমনৰ এই পৰামৰ্শৰ বহু আগতেই তেওঁৰ পিতৃ দায়ূদে ইতিমধ্যে একে ধাৰণা লিপিবদ্ধ কৰিছিল, আৰু কৈছিল, “যিহোৱালৈ ভয় ৰখাই জ্ঞানৰ আৰম্ভণ; যিসকলে তেওঁৰ আজ্ঞা অনুসাৰে কাৰ্য কৰে, তেওঁলোকে সুবুদ্ধি পায়; তেওঁৰ প্ৰশংসা অনন্ত কাললৈকে থাকে.”(গীতমালা ১১১:১০).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৰ পৰা জ্ঞানৰ দান বিচাৰিব; আৰু তেওঁৰ জ্ঞানৰ বাক্য আৰু শক্তিশালী কৰ্মেৰে তোমালোকক ভৰাই দিবলৈ, যাতে কোনেও বিৰোধিতা বা প্ৰতিৰোধ কৰিব নোৱাৰে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ যি মানুহে ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰে, তেওঁক তেওঁ প্ৰজ্ঞা, জ্ঞান, আৰু আনন্দ দান কৰে; কিন্তু তেওঁ পাপীক হ’লে, ধন-সম্পদ গোটোৱা আৰু জমা কৰাৰ কার্য দিয়ে, যাতে তেওঁ ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা লোকক দিব পাৰে. ইও অসাৰ আৰু বতাহক ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰা মাত্ৰ.” উপদেশক ২:২৬).