অক্টোবৰ 11 – ৰূপান্তৰকৰণৰ মাউণ্ট!

“যীচুৱে তেওঁলোকৰ সন্মুখত অন্যৰূপ ধৰিলে; তেওঁৰ মুখ সূৰ্যৰ দৰে দীপ্তিমান আৰু বস্ত্ৰ পোহৰৰ নিচিনা শুক্ল হৈ গ’ল।”(মথি ১৭: ২)৷

শাস্ত্ৰত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে যে যীচুক এটা ওখ পৰ্বতত স্থানান্তৰ কৰা হৈছিল।  যদিও সেই পৰ্বতটোৰ নাম উল্লেখ কৰা হোৱা নাই, কিন্তু বেছিভাগ বাইবেল পণ্ডিতে বিশ্বাস কৰে যে এইটো হাৰমন পৰ্বতত ঘটিছিল।  মাউণ্ট হাৰমনৰ অৰ্থ হৈছে ‘পবিত্ৰ পৰ্বত’।

মাউণ্ট হাৰমন হৈছে ইস্ৰায়েলৰ উত্তৰ-পূব দিশত থকা এটা পৰ্বতমালা।  এই পৰ্বতটোত তিনিটা মুখ্য শৃংগ আছে।  তেওঁৰ পবিত্ৰ স্থানৰ পৰা তেওঁ তোমাক সহায় কৰক; তেওঁ চিয়োনৰ পৰা তোমাক শক্তি দান কৰক।”গীতমালা ২০: ২ পদত হাৰমন পৰ্বতক বুজায়।

হাৰমন পৰ্বতলৈ চাওক, যীচুক ৰূপান্তৰ কৰা হৈছিল।  যেতিয়া যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্যসকলৰ সৈতে প্ৰাৰ্থনা কৰি আছিল, তেতিয়া তেওঁক তেওঁলোকৰ আগত স্থানান্তৰ িত কৰা হৈছিল।  তেওঁৰ মুখখন সূৰ্যৰ দৰে জিলিকি উঠিছিল, আৰু তেওঁৰ কাপোৰবোৰ পোহৰৰ দৰে বগা হৈ পৰিছিল।  মোচি আৰু এলিয়া সেই পৰ্বতৰ ওপৰত নামি আহিছিল।  মোচি আইনৰ প্ৰতীক আৰু এলিয়াই ভৱিষ্যতবাণীৰ মন্ত্ৰালয়ক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।  আমি ৰূপান্তৰৰ ক্ষমতা লাভ কৰাৰ বাবে, প্ৰভুৱে তেওঁৰ মন্ত্ৰীসকলক একত্ৰিত কৰে।

পাঁচনি পৌলে আমাক কৈছিল যে প্ৰভুৰ আগমনৰ সময়ত আমি সকলোসলনি আৰু পৰিৱৰ্তন হম।  “চাওক, মই আপোনালোকক এটি নিগূঢ়-তত্ব কওঁ, আমি সকলোৱেই নিদ্ৰিত নহ’ম; কিন্তু চকুৰ পচাৰতে ৰূপান্তৰিত হ’ম। এক মুহুৰ্ততে যেতিয়া শেষ তূৰী বাজিব, তেতিয়া চকুৰ পলকতে সেয়া ঘটিব৷ তুৰি যেতিয়া বাজিব, তেতিয়া মৃত লোক সকল অক্ষয়ণীয় হৈ উত্থিত হ’ব আৰু আমি সকলোৱেই ৰূপান্তৰিত হ’ম।(১ কৰিন্থীয়া ১৫: ৫১- ৫২)৷

যীচুৱে প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ সময়ত ৰূপান্তৰিত হৈছিল (লূক ৯: ২৯)।  ইয়াৰ পৰা, আপুনি প্ৰাৰ্থনা আৰু অনুগ্ৰহৰ আত্মাৰ গুৰুত্ব আৰু প্ৰয়োজনীয়তা বুজিব পাৰে।  আপুনি প্ৰাৰ্থনা কৰি থকাৰ লগে লগে আপোনাৰ জীৱনো জিলিকি উঠিব আৰু আপোনাৰ মন্ত্ৰালয়ক গৌৰৱান্বিত কৰিব।  নিজৰ ক্ষেত্ৰত পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

দ্বিতীয়তে, যদি আপুনি পৰিৱৰ্তন বা পৰিৱৰ্তন ৰ প্ৰয়োজন হয়, আপোনাৰ মনৰ নৱীকৰণ হ’ব লাগে।  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে, “আপোনালোক জগতৰ অনুৰূপ নহ’ব; কিন্তু মন নতুন কৰাৰ যোগেদি ৰূপান্তৰিত হওক, তাতে আপোনালোকে পৰীক্ষা কৰি জানি লওঁক, কোনটো উত্তম, গ্ৰহণীয় আৰু সিদ্ধ, কিয়নো এয়ে ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা৷” (ৰোমীয়া ১২: ২)৷

তৃতীয়তে, পবিত্ৰ আত্মাই আপোনাক পৰিৱৰ্তন কৰে।  সেয়েহে, তেওঁৰ সৈতে নিৰন্তৰ ফেলোশ্বিপত থাকিব।  “কিন্তু আমি সকলোৱে একেই প্ৰতিচ্ছবিলৈ ৰূপান্তৰিত হৈছোঁ, যেনেকৈ প্ৰভুৰ আত্মাই” (২ কৰিন্থীয়া ৩: ১৮)

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “মোৰ প্ৰাণ মোৰ অন্তৰত নিৰাশ হৈছে; সেইবাবে মই যৰ্দ্দনৰ দেশৰ পৰা, হৰ্মোণ গিৰি-শ্ৰেণী আৰু মিচিয়ৰ পৰ্ব্বতৰ পৰা তোমাৰ কথা ভাবিছোঁ।”(গীতমালা ৪২: ৬)