অক্টোবৰ 11 – প্ৰচুৰ আশীৰ্বাদ !

“বিশ্বাসী লোকে বহুতো আশীৰ্ব্বাদ পায়; কিন্তু যিজন শীঘ্রে ধনী হয়, সেই জনে দণ্ড নোপোৱাকৈ নাথাকে.” (হিতোপদেশ ২৮:২০).

প্ৰভুৱে আপোনাক তেওঁৰ প্ৰচুৰ আশীৰ্বাদেৰে ভৰাই তুলিব বিচাৰে. তেওঁ সকলো মঙ্গলৰ অসীম উৎস; সকলো মহত্ত্ব; সকলো উপহাৰ; আৰু সকলো ক্ষমতা. যিহেতু তোমালোক তেওঁৰ সন্তান, যিজনে সকলোকে তেওঁৰ পূৰ্ণতাৰে ভৰাই তোলে, তেওঁ তোমালোকক তেওঁৰ প্ৰচুৰ আশীৰ্বাদেৰে আশীৰ্বাদ দিব বিচাৰে.

ঈশ্বৰে আপোনাৰ পৰা যি আশা কৰে সেয়া হৈছে বিশ্বাসযোগ্যতা, তেওঁৰ প্ৰচুৰ আশীৰ্বাদ লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা. এজন বিশ্বাসী মানুহে তেওঁৰ আশীৰ্বাদৰ প্ৰচুৰতা লাভ কৰিব. যদি আপুনি কেইটামান বিষয়ত বিশ্বাসী হয়, তেন্তে প্ৰভুৱে আপোনাক বহু বিষয়ৰ ওপৰত শাসনকৰ্তা কৰি তুলিব. কিন্তু যিসকল বিশ্বাসী নহয়; যিসকলে প্ৰতাৰণা কৰে; যিসকলে মিছা কথা কয়, তেওঁলোকে হয়তো সমৃদ্ধিশালী যেন লাগিব, কিন্তু শেষত সম্পূৰ্ণ বিফলতা আৰু দুখত পৰিব.

আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে এজন ব্যক্তিয়ে বহুতো সংগ্ৰাম আৰু পৰীক্ষাৰ মাজেৰে পাৰ হ’বলগীয়া হয়, যেতিয়া তেওঁ বিশ্বাসী হয়. শাস্ত্ৰই কৈছে, “ধাৰ্মিক লোকৰ বিপদ অনেক হলেও, সেই সকলোৰে পৰা যিহোৱায়েই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰে.”(গীতমালা ৩৪:১৯).

ডেনিয়েললৈ চাওকচোন! তেওঁ বিশ্বাসী আছিল আৰু সকলো কামতে সততাৰে কাম কৰিছিল. কিন্তু ৰাজ্যপাল আৰু সত্ৰবিলাকে দানিয়েলৰ বিৰুদ্ধে কিছু অভিযোগ উলিয়াবলৈ বিচাৰিলে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “ তাৰ পাছত আন প্ৰধান বিষয়া আৰু প্রাদেশিক অধ্যক্ষসকলে, ৰাজ্যৰ বাবে কৰা কাৰ্যবোৰত দানিয়েলৰ ভুল বিচাৰিলে, কিন্তু তেওঁ বিশ্বাসী হোৱাৰ বাবে তেওঁৰ কাৰ্যত কোনো দুৰ্নীতি বা দোষ পোৱা নগ’ল; তেওঁত কোনো ভুল বা অৱহেলা পোৱা নগ’ল.”(দানিয়েল ৬:৪). তেওঁলোকে নিজৰ ষড়যন্ত্ৰ চলাই থাকিল আৰু ৰজাক তেওঁলোকৰ দুষ্ট পৰিকল্পনাত সন্মতি দিলে আৰু দানিয়েলক সিংহৰ গুহাত পেলাই দিলে. কিন্তু ঈশ্বৰে সিংহবোৰৰ মুখ বন্ধ কৰি দিলে, আৰু তেওঁক ৰক্ষা কৰিলে.

সিংহৰ গুহাৰ পৰা ওলাই অহাৰ সময়ত দানিয়েলৰ সাক্ষ্য কি আছিল? তেওঁ কৈছিল, “মোৰ ঈশ্বৰে তেওঁৰ দূত পঠাই সিংহবোৰৰ মুখ বন্ধ কৰিলে, আৰু সিহঁতে মোৰ অনিষ্ট কৰা নাই; কাৰণ তেওঁৰ সন্মুখত মোক নিৰ্দ্দোষী পালে; আৰু হে মহাৰাজ, আপোনাৰ সাক্ষাতেও মই কোনো দোষ কৰা নাই.” (দানিয়েল ৬:২২). সেইবাবেই দাৰিয়ালৰ ৰাজত্বকালত আৰু কোৰচৰ ৰাজত্বকালত দানিয়েল সমৃদ্ধিশালী হৈছিল (দানিয়েল ৬:২৮).

প্ৰভুৱে নিজেই মোচিৰ বিশ্বাসযোগ্যতাৰ বিষয়ে সাক্ষ্য দিছিল, আৰু কৈছিল: “মোচি .. তেওঁৰ সমগ্ৰ ঘৰত বিশ্বাসী আছিল” (ইব্ৰী ৩:২). সেইবাবেই তেওঁ মোচিৰ দ্বাৰাই মহান আচৰিত কাম কৰিছিল; আৰু মিচৰীয়াবিলাকক মহা মহামাৰীৰে জুৰুলা কৰিলে. আৰু মোচিৰ দ্বাৰাই তেওঁ ইস্ৰায়েলীসকলক মুক্ত কৰি প্ৰতিজ্ঞাত দেশৰ ফালে লৈ গ’ল. সঁচাকৈয়ে বিশ্বাসী মানুহজনে ঈশ্বৰৰ আশীৰ্বাদৰ প্ৰচুৰতা লাভ কৰিব.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, বিশ্বাসী হওক. যোচেফ, মোচি আৰু দানিয়েলৰ দৰে ঈশ্বৰৰ বিশ্বাসী পবিত্ৰ লোকসকলক কেনেকৈ উন্নীত কৰা হৈছিল, সেই বিষয়ে বিবেচনা কৰক. একেদৰে তোমালোককো উচ্চতা দিয়া হ’বা.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ নিজৰ কামত নিপুন থকা লোকক তুমি দেখিছা নে? তেওঁ ৰজাৰ আগত থিয় হ’ব,তেওঁ সৰ্ব্বসাধাৰণ লোকৰ আগত থিয় নহ’ব.”(হিতোপদেশ ২২:২৯).