ଜୁନ୍ 09 – ଅସହ୍ୟ ବୋଝ

(ପ୍ରେରିତ -୧୫:୧୦) ଏଣୁ ଯେଉଁ ଯୁଆଳି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃ-ପୁରୁଷ ଓ ଆମ୍ଭେମାନେ ବହିବାକୁ ଅକ୍ଷମ ହେଲୁ, ସେହି ଜୁଆଳି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ଦେଇ କାହିଁକି ଆପଣମାନେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପରୀକ୍ଷା କରୁଅଛନ୍ତି?

ବିଶ୍ୱ ଇତିହାସରେ ତିନୋଟି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଘଟଣା ଅଛି  ପ୍ରଥମ ହେଉଛି ଆଦମ ଏବଂ ହବାଙ୍କର ସୃଷ୍ଟି ଦ୍ୱିତୀୟ: ଯୀଶୁ କାନ୍ଧରେ କ୍ରୁଶକୁ ଗୋଲଗୋଟା ଆଡକୁ ନେଇଗଲେ ଏବଂ ତୃତୀୟ: ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱିତୀୟ ଆଗମନ; ଏବଂ ଏହା ଆଡକୁ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଗତି କରୁଛି

କ୍ରୁଶ ବହନ କରୁଥିବା ପ୍ରଭୁ, ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଘଟଣା ଯାହା ପାପ କ୍ଷମା ଆଣିଛି; ଈଶ୍ୱରୀୟ ଆରୋଗ୍ୟ; ଶାନ୍ତି; ଆନନ୍ଦ; ଏବଂ ପ୍ରଚୁର ଆଶୀର୍ବାଦ କ୍ରୁଶ ଉପରେ, ସେ ଭାର ବହନ କଲେ ଯାହା ମନୁଷ୍ୟ ପାଇଁ ଅସହ୍ୟ ଥିଲା

ଥରେ ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ପ୍ରାର୍ଥନା ସମୟରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପାଞ୍ଚଟି କ୍ଷତ ବିଷୟରେ ଧ୍ୟାନ କରୁଥିଲେ ସେ ଏତେ କାନ୍ଦୁଥିଲେ ଏବଂ ଅନୁତାପ କରି କହିଥିଲେ: “ପ୍ରଭୁ, କେବଳ ମୋ ହେତୁ ତୁମେ ଏହିସବୁ କ୍ଷତକୁ ନିଜ ଶରୀରରେ ବହନ କରିଛ ମୋର ଅପରାଧ ହେତୁ ମୁଁ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ ହୋଇ ତୁମକୁ ଦୁଃଖ ଦେଇଛି

ହଠାତ୍ ପ୍ରଭୁ ତାଙ୍କୁ ଦେଖା କରି କହିଲେ, “ତୁମେ ପାଞ୍ଚଟି କ୍ଷତ ବିଷୟରେ ଧ୍ୟାନ କରୁଛ କିନ୍ତୁ ମୋ ଦେହରେ ଅସଂଖ୍ୟ କ୍ଷତ ଅଛି: ନଖ ବିଦ୍ଧ ଦ୍ୱାରା କ୍ଷତ; ଆଘାତ ଦ୍ୱାରା କ୍ଷତ: କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ ଦ୍ୱାରା କ୍ଷତ; ଏବଂ ବର୍ଚ୍ଛା ଦ୍ୱାରା କ୍ଷତ ଏଥିସହ, ମୋତେ ମୋର କ୍ଷତବିକ୍ଷତ ଏବଂ ବିକୃତ କାନ୍ଧ ମଧ୍ୟ ଦେଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ”

କ୍ରୁଶ ହେତୁ ସେହି କାନ୍ଧରେ ଆଘାତ ଲାଗିଥିଲା ଏବଂ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହେଉଥିଲା ଯେତେବେଳେ ସେ ସହ୍ୟ କରିପାରୁ ନ ଥିବାରୁ ସେଥର ପଡ଼ିଗଲେ, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ଚାପୁଡ଼ା ମାରି ପୁଣି କାନ୍ଧରେ ବହନ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା ଦିନର ଖରାରେ, ଏବଂ ଏତେ ଅପମାନ ଏବଂ ଲଜ୍ଜା ମଧ୍ୟରେ ସେ ଭାରୀ କ୍ରୁଶକୁ ନିଜ କାନ୍ଧରେ ଯିରୁଶାଲମରୁ ଗୋଲଗଥା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ତିନି କିଲୋମିଟର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନେଇଗଲେ  ତାଙ୍କ କାନ୍ଧ ଏତେ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ ଓ ବିକଳାଙ୍ଗ ଥିଲା ପ୍ରଭୁ ସେହି ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କୁ କହିଲେ: “ମୋ ପୁଅ, ସେହି କାନ୍ଧରେ ମୁଁ କ୍ରୁଶ ବହନ କଲି – ମୋର ତୁମ ପାଇଁ ଏକ ସ୍ଥାନ ଅଛି ମୋତେ ତୁମ କାନ୍ଧରେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବହନ କରିବାକୁ ଦିଅ, ଯେପରି ପିତା ନିଜ ସନ୍ତାନକୁ ବହନ କରନ୍ତି; ଏବଂ ଉତ୍କ୍ରୋଶପକ୍ଷୀ ପରି, ଯାହାର ଛୁଆକୁ ବହନ କରେ  ମୋ କାନ୍ଧକୁ ଦେଖ  ମୁଁ ଇସ୍ରାଏଲର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଚାଳିଶ ବର୍ଷ ମରୁଭୂମିରେ ନେଇଗଲି ମୁଁ ମିଶରରୁ ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କୁ କିଣାନର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରାଯାଇଥିବା ଦେଶକୁ ନେଇଗଲି ମୁଁ ତୁମକୁ ବହନ କରିବି ନାହିଁ? ” ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଏହି ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ଶୁଣି ବିଶ୍ୱାସୀ ଆନନ୍ଦରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ

ଧ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ: (ଯିଶାଇୟ- ୪୬:୪) ପୁଣି, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି ଅଟୁ ଓ ପକ୍ୱକେଶ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହିଁ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବୋହିବା ଆମ୍ଭେ ନିର୍ମାଣ କରିଅଛୁ ଓ ଆମ୍ଭେ ବୋହିବା; ହଁ, ଆମ୍ଭେ ବହିବା ଓ ଉଦ୍ଧାର କରିବା.