ਜੂਨ 25 – আঘাতত আৰাম!

“কিয়নো যিহোৱাই কৈছে, ‘মই তোমাক পুনৰায় আৰোগ্য কৰিম; আৰু তোমাৰ ঘাঁবোৰ সুস্থ কৰি। কাৰণ কোনো মানুহে নিবিচৰা এয়ে চিয়োন বুলি কৈ লোকে তোমাক সমাজভ্ৰষ্টা বোলে।” (যিৰিমিয়া ৩০: ১৭)৷

কিছুমান আঘাত স্পষ্ট হ’ব পাৰে আৰু আনবোৰ আভ্যন্তৰীণ হ’ব পাৰে আৰু দৃশ্যমান নহ’বও পাৰে।  আত্মাৰ শাৰীৰিক আঘাত আৰু আঘাত থাকিব পাৰে।  কিছুমান আঘাত সোনকালে আৰোগ্য হ’ব পাৰে আনহাতে আনবোৰ কেতিয়াও আৰোগ্য নহ’ব পাৰে।

আজি প্ৰভু আপোনাৰ কাষলৈ আহে আৰু আপোনাক মৰমেৰে কয় যে তেওঁ আপোনাৰ স্বাস্থ্য পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব আৰু আপোনাৰ আঘাতৰ পৰা আপোনাক আৰোগ্য কৰিব আৰু আপোনাক সান্ত্বনা দিব।

যদিও প্ৰভুয়ে আঘাত কৰে, তথাপিও তেওঁ আৰোগ্য হয়।  আনকি তেওঁ আপোনাৰ পাপৰ জৰিমনা আৰোপ কৰিলেও, তেওঁ আপোনাৰ ওপৰত সহানুভূতি ৰাখে আৰু আপোনাৰ আঘাত বোৰ আৰোগ্য কৰে।

যেতিয়া ইস্ৰায়েলসকলে পাপ কৰিছিল, তেতিয়া প্ৰভুয়ে তেওঁলোকক বন্দী হিচাপে লবলৈ দিছিল।  কিন্তু যেতিয়া তেওঁলোকে আঘাত আৰু বন্দীত্বৰ বেদনা সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে আৰু তেওঁক চিঞৰি লে, তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকৰ আঘাতবোৰ আৰোগ্য কৰিলে আৰু তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ দেশলৈ ঘূৰি আহিবলৈ বাধ্য কৰিলে।

বিচাৰকৰ কিতাপ, ৰজাৰ কিতাপ আৰু ইস্ৰায়েলৰ ইতিহাসই ওপৰোক্ত সত্যক নিশ্চিত কৰিছে।  যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ ফালে চাব, তেওঁ আপোনাৰ আঘাতবোৰ আৰোগ্য কৰিব।  সেইবাবে গীতমালাৰ লিখক দায়ূদে এইদৰে কৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল: “(গীতমালা ৫১: ১৭)৷

এজন নিৰ্দিষ্ট ব্যক্তি যিৰূচালেমৰ পৰা জেৰিকোলৈ নামি গৈছিল আৰু চোৰৰ মাজত পৰিছিল, যিয়ে তেওঁক কাপোৰ কাঢ়ি লৈছিল, আঘাত কৰিছিল আৰু তেওঁক আধা মৃত্যুমুখত পেলাই গুচি গৈছিল।  চয়তান এজন ভয়ংকৰ চোৰ, যি আপোনাৰ আত্মাক আধা মৃত অৱস্থাত এৰি দিব পাৰে।  তেওঁ আপোনাৰ সুখ আৰু আপোনাৰ শান্তি চুৰি কৰে, আপোনাৰ আধ্যাত্মিক মুক্তিৰ পোছাক কাঢ়ি লয়, আৰু আপোনাক প্ৰায় মৃত্যুৰ অৱস্থাত এৰি দিয়ে।  কিন্তু আমাৰ প্ৰভু, ভাল চামাৰিটান, আঘাতপ্ৰাপ্ত ব্যক্তিজনৰ সন্ধানত আহিছিল, তেওঁৰ প্ৰতি সহানুভূতি আছিল, তেওঁক ওপৰলৈ তুলিছিল, তেল আৰু সুৰা ঢালিছিল আৰু তেওঁৰ ঘাঁত বেণ্ডেজ কৰিছিল।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, প্ৰভু আমাৰ আৰোগ্যকাৰী আৰু তেওঁ আমাৰ যত্ন লয়।  তেওঁৰ প্ৰেমে আজিও আপোনাৰ আঘাতবোৰ বান্ধি ৰাখিছে।কিন্তু এজন চমৰীয়াই যাত্ৰা কৰি গৈ থাকোতে, সেই মানুহ জন পৰি থকা ঠাই পালে; তাতে মানুহ জনক দেখি তেওঁৰ মৰম উপজিল আৰু তেওঁ মানুহ জনৰ ওচৰলৈ আহিল৷  তেওঁ মানুহ জনৰ গাত তেল আৰু দ্ৰাক্ষাৰস বাকি দি ঘাঁবোৰ বান্ধিলে; পাছত নিজৰ বাহনৰ ওপৰত বহুৱাই আলহী-ঘৰলৈ লৈ গ’ল আৰু তেওঁক শুশ্ৰূষা কৰিলে (লূক ১০: ৩৩- ৩৪)।  তেওঁ আপোনাৰ বেদনা জানে আৰু তেওঁ নিশ্চিতভাৱে আপোনাক সান্ত্বনা দিব।  তেওঁ আপোনাৰ আঘাতবোৰ বান্ধি ৰাখিব আৰু আপোনাক সুস্বাস্থ্য প্ৰদান কৰিব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “কিন্তু মোৰ নামত ভয় ৰাখোঁতা যি তোমালোক, তোমালোকৰ প্রতি ধাৰ্মিকতাৰূপ সূৰ্য উদিত হ’ব, যাৰ কিৰণ সুস্থতাদায়ক; তোমালোকে বাহিৰ হৈ গোহালিৰ পৰা মুকলি হোৱা দামুৰিৰ নিচিনাকৈ ডেও দিবা। (মালাখী ৪: ২)।