ਜਨਵਰੀ 05 – হেৰাই যোৱা শক্তি !

“তেতিয়া চিমচোনে যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, “হে প্ৰভু যিহোৱা মই যেন মোৰ চকু দুটাৰ কাৰণে পলেষ্টীয়াসকলৰ ওপৰত একেবাৰে প্ৰতিকাৰ সাধিব পাৰোঁ, ইয়াৰ বাবে মোক অনুগ্ৰহ কৰি সোঁৱৰণ কৰা: হে ঈশ্বৰ, এইবাৰ মাথোন মোক বলৱান কৰা.” (বিচাৰকৰ্ত্তাবিলাক ১৬:২৮).

এইটোৱেই সেই প্ৰাৰ্থনা যিটো চিমচোনে প্ৰভুৰ ওচৰত নিজৰ হেৰুৱা শক্তিৰ বিষয়ে চিঞৰিছিল; হেৰাই যোৱাসকলক মুক্ত কৰিবলৈ নামি অহা প্ৰভুৰ ওচৰত চিমচোনে কান্দোন. হেৰুৱা সকলো সুযোগৰ কথা ভাবি তেওঁ তিক্তভাৱে কান্দিলে. হেৰুৱা সময়খিনি তেওঁ কেতিয়াবা কেনেকৈ ঘূৰাই পাব; হেৰুৱা সুযোগ আৰু ঋতুবোৰ?

যেতিয়া চিমচোনে ঈশ্বৰৰ পৰা আঁতৰি গ’ল, তেতিয়া তেওঁ ঈশ্বৰৰ সৈতে থকা সঙ্গতি হেৰুৱালে. ঘনিষ্ঠ আত্মীয় আৰু বন্ধু-বান্ধৱী, আৰু শক্তি হেৰুৱাই পেলালে. বন্দী হোৱাৰ সময়ত তেওঁৰ চকু হেৰুৱাই পেলালে. আৰু শেষত সমাজত তেওঁৰ মৰ্যাদা আৰু সন্মান হেৰুৱাই পেলালে; আৰু এনে অৱস্থালৈ ঠেলি দিয়া হ’ল যে তেওঁৰ আৰু একো হেৰুৱাবলগীয়া নাছিল.

তেতিয়াও তেওঁৰ মনত আছিল আশাৰ আভাস. সকলো হেৰুৱালেও তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ কৃপা হেৰুৱাব পৰা নাছিল; বা প্ৰাৰ্থনা আৰু ঈশ্বৰৰ অনুগ্ৰহ বিচৰাৰ সুযোগ. হেৰুৱা শক্তি পুনৰ লাভ কৰিবলৈ তেওঁ এক উগ্ৰ প্ৰাৰ্থনা গ্ৰহণ কৰিলে. তেওঁ প্ৰভুক প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, “তেতিয়া চিমচোনে যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, “হে প্ৰভু যিহোৱা মই যেন মোৰ চকু দুটাৰ কাৰণে পলেষ্টীয়াসকলৰ ওপৰত একেবাৰে প্ৰতিকাৰ সাধিব পাৰোঁ, ইয়াৰ বাবে মোক অনুগ্ৰহ কৰি সোঁৱৰণ কৰা: হে ঈশ্বৰ, এইবাৰ মাথোন মোক বলৱান কৰা.” (বিচাৰকৰ্ত্তাবিলাক ১৬:২৮). বৰ যন্ত্ৰণাৰ প্ৰাৰ্থনা আছিল.

যদিও আমি শাস্ত্ৰত ভগ্ন হৃদয়ৰ পৰা বহুতো প্ৰাৰ্থনা ওলাই অহা দেখিবলৈ পাওঁ, চিমচোনৰ এই প্ৰাৰ্থনা বিশেষভাৱে দুখজনক. তেওঁৰ অৱস্থাটো কল্পনা কৰকচোন!

প্ৰভুৱে তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিলেনে? তেওঁ হেৰুৱাই পেলোৱা শক্তি চিমচোনক দিলেনে? হয়, প্ৰভুৱে সঁচাকৈয়ে তেওঁক শক্তিশালী কৰিলে; আৰু তেওঁ পুনৰ শক্তি লাভ কৰিলে. যেতিয়া তেওঁ মন্দিৰটোক সমৰ্থন কৰা কেন্দ্ৰীয় স্তম্ভবোৰক সকলো শক্তিৰে ঠেলি দিলে, তেতিয়া গোটেই অট্টালিকাটো ভাঙি পৰিল ((বিচাৰকৰ্ত্তাবিলাক ১৬:২৯-৩০).

এই নতুন বছৰত আপুনি হেৰুৱাই পেলোৱা সকলোখিনি ঘূৰাই পাবলৈ প্ৰভুৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰক. আৰু তেওঁৰ অনুগ্ৰহ বিচাৰক, সুযোগ হেৰুৱাৰ আগতে. যদি আপুনি অনুগ্ৰহৰ সময়ক আপোনাৰ কাষেৰে পাৰ হ’বলৈ দিয়ে, তেন্তে আপুনি যি হেৰুৱাইছিল সেয়া কেতিয়াও ঘূৰাই পাব নোৱাৰিব.

মূৰ্খ আৰু গাফিলতি কৰা কুমাৰীসকলে অনুগ্ৰহৰ বতৰত তেল পোৱাৰ সুযোগ হেৰুৱাই পেলালে; আৰু তাৰ পিছত দৰাক লগ পোৱাৰ সুযোগ হেৰুৱাই পেলালে. দুৱাৰত টোকৰ মাৰিলেও তেওঁলোকৰ বাবে খোলা নাছিল.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, এই সোণালী সুযোগটো হেৰুৱাব নালাগে; ঈশ্বৰৰ কৃপা হেৰুৱাব নালাগে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ কাৰণ কোনো মানুহে গোটেই খন জগত পায়ো যদি নিজৰ জীৱনকে হানি কৰে, তেনেহলে তেওঁৰ কি লাভ? মানুহে নিজৰ প্ৰাণৰ সলনি কি দিব পাৰে? “(মথি ১৬:২৬).