ফেব্ৰুৱাৰী 19 – মৰমৰ !

“হে প্ৰিয়জন, আপোনাৰ জীৱাত্মা যেনে কুশলপ্ৰাপ্ত, তেনেকৈ সকলো বিষয়তে আপোনাৰ কুশল আৰু সু-স্বাস্থ্য হওক, এই মোৰ প্ৰাৰ্থনা. ” (৩ যোহন ১:২).

যোহনৰ তৃতীয় পত্ৰত মাত্ৰ এটা অধ্যায় আছে, আৰু ই বাইবেলৰ চৌষষ্ঠিখন কিতাপ. যীচুৱে ভালপোৱা শিষ্য পাঁচনি যোহনে আমাক ‘প্ৰিয়’ বুলি অভিহিত কৰিছে, আৰু আমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰি এইদৰে কৈছে: “তোমালোকৰ আত্মাই যেনেকৈ সমৃদ্ধিশালী হয়, তেনেকৈ তোমালোক সকলোতে উন্নতি আৰু সুস্থ হ’বলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ”.

শিষ্য যোহনে কেৱল প্ৰভুক প্ৰেম কৰাই নহয়, তেওঁক প্ৰভুৱেও প্ৰেম কৰিছিল. যেতিয়া আপুনি যোহনৰ শুভবাৰ্তা আৰু তেওঁ লিখা তিনিখন পত্ৰৰ মাজেৰে পঢ়িব, তেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ প্ৰতি, বিশ্বাসীসকলৰ ওপৰত আৰু গীৰ্জাৰ প্ৰতি তেওঁৰ মহান প্ৰেম বুজিব পাৰিব. এনে ঐশ্বৰিক প্ৰেমে তেওঁক ‘প্ৰভুৰ প্ৰিয়’ কৰি তুলিছিল.

আৰু যীচুৱে ভালপোৱা সেই শিষ্যজনে আজি আমাক ‘প্ৰিয়’ বুলি মাতিছে. যদি প্ৰভুৱে নিজেই আমাক ‘প্ৰিয়’ বুলি কয় তেন্তে আমি কিমান উল্লাসিত হ’ম? ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনালোকে নম্ৰ হ’ব লাগে আৰু তেওঁৰ সান্নিধ্যত নিজকে সমৰ্পণ কৰিব লাগে, যাতে প্ৰভুৰ প্ৰিয় বুলি পোৱা যায়.

‘প্ৰভুৰ প্ৰিয়’ হ’বলৈ আপুনি আপোনাৰ আত্মাৰ অনন্ত জীৱনত মনোনিৱেশ কৰা উচিত. আপোনাৰ আত্মাটো জীৱনেৰে ভৰি আছে নেকি, নে আপুনি শাৰীৰিকভাৱে জীয়াই থাকিলেও ইয়াক জীৱনহীনভাৱে পোৱা যায়? মুক্তিৰ মহিমাময় আৰু আনন্দময় চিঞৰটো আপোনাৰ আত্মাত আছে নে আন্ধাৰত ডুব গৈছে? তোমাৰ আত্মা দৃঢ়ভাৱে প্ৰতিষ্ঠিত নে প্ৰাণহীন আৰু শুকান পোৱা যায়?

আপোনাৰ আত্মাক পুনৰুজ্জীৱিত আৰু জীৱন দিবলৈহে, প্ৰভুৱে ক্ৰুচত নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিলে. শাস্ত্ৰই কৈছে: “পূর্বতে আপোনালোক নিজ অপৰাধ আৰু পাপবোৰত মৰি আছিল.” (ইফিচীয়া ২:১).

শাস্ত্ৰই এইটোও কৈছে: “এইবোৰৰ সৈতে আপোনালোকে জীৱন-যাপন কৰি জগতৰ নিয়ম অনুসাৰে চলি আছিল. আপোনালোকে আকাশৰ মন্দ শক্তিৰ অধিকাৰীৰ অনুসৰণকাৰী হৈ, অবাধ্যতাৰ সন্তান সকলৰ জীৱনত কার্য কৰি থকা অশুচি আত্মাৰ দৰে চলি আছিল.  আমি সকলোৱেই এসময়ত মাংস আৰু মনৰ ইচ্ছাৰে কার্য কৰিছিলোঁ আৰু আমাৰ মাংসিক কু-অভিলাষবোৰৰ কামনা পূর্ণ কৰি সেই বিশ্বাসবিহীন লোক সকলৰ মাজত জীয়াই আছিলোঁ. আমিও আন সকলোৰে নিচিনা, স্বভাবতে ঈশ্বৰৰ ক্ৰোধৰ সন্তান আছিলোঁ.  কিন্তু দয়া ধনেৰে ধনৱান ঈশ্বৰে যি মহা প্ৰেমেৰে আমাক প্ৰেম কৰিলে, 5 তাৰ কাৰণে আমি অপৰাধত মৰি থকা কালতেই, খ্ৰীষ্টৰ সৈতে তেওঁ আমাক নতুন জীৱন দিলে; অনুগ্ৰহেৰে আপোনালোকে পৰিত্ৰাণ পালে; (ইফিচীয়া ২:২-৫).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপুনি ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা জীৱন যাপন কৰিছেনে? আপোনাৰ শৰীৰ প্ৰভুৰ বাবে পবিত্ৰ কৰা উচিত আৰু তেওঁৰ মন্দিৰ হ’ব লাগে, আৰু আপোনাৰ আত্মা জীয়াই থাকিব. তেতিয়াহে, আপুনি বহুতো আত্মাক খ্ৰীষ্ট যীচুৰ ওচৰলৈ লৈ যাব পাৰিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “যেতিয়া তুমি অনুগ্রহৰ বাবে বিনয় কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিলা, তেতিয়াই আজ্ঞা দিয়া হৈছিল, আৰু মই তাক তোমাৰ আগত ক’বলৈ আহিলোঁ, কাৰণ তুমি অতি প্ৰিয়. সেই কাৰণে কথাটো বিবেচনা কৰা, আৰু দৰ্শনৰ কথাবোৰ বুজা.”(দানিয়েল ৯:২৩)