ফেব্ৰুৱাৰী 15 – যিহোৱাক সন্তুষ্ট কৰা দান !

“ প্ৰতিজনে নিজৰ হৃদয়ত যেনেকৈ ঠাৱৰ কৰিলে, তেনেকৈ দিয়ক৷ মনোদুখেৰে যেন নহয় বা আৱশ্যকতাৰেও যেন নিদিয়ে- কিয়নো হৰ্ষিত মনেৰে দিয়া জনক ঈশ্বৰে প্ৰেম কৰে.”(২ কৰিন্থীয়া ৯:৭).

প্ৰভুক দান দিয়াটো আপোনাৰ জীৱনৰ এক বৃহৎ সৌভাগ্য. প্ৰভুৱেই আপোনাক জীৱন, স্বাস্থ্য আৰু শক্তি আৰু কাম আৰু উপাৰ্জনৰ সুযোগ দিছে. আৰু তেওঁ আপোনাক কৃপা কৰি আপোনাৰ উপাৰ্জনৰ ন দশম ভাগ আপোনাৰ প্ৰয়োজন পূৰণৰ বাবে ৰখাৰ সুবিধা প্ৰদান কৰিছে. কিন্তু তেওঁ আশা কৰিব যে আপুনি তেওঁক দশমাংশ বা দশম ভাগ দিব, আনন্দময় হৃদয়েৰে.

আপোনাৰ জীৱনত প্ৰভুৰ সকলো মহান আশীৰ্বাদৰ কথা ভাবিলে, প্ৰভুক ঘূৰাই দিবলৈ এটা ডাঙৰ উৎসাহ হিচাপে কাম কৰে. তেওঁ মানুহ সৃষ্টি কৰাৰ আগতেই সূৰ্য্য, চন্দ্ৰ আৰু তৰা সৃষ্টি কৰিছিল. তেওঁ পাহাৰ, নদী আৰু বিল, ফলমূলৰ গছ আৰু সুন্দৰ ফুলৰ সৃষ্টিও কৰিছিল. তেওঁ উদাৰ প্ৰকৃতি, বাস কৰিবলৈ পৃথিৱী আৰু পোহনীয়া জীৱ-জন্তুৰ সৃষ্টি কৰিছিল. সৰ্বোপৰি, তেওঁ তোমালোকক নিজৰ ওচৰত মুক্ত কৰিবলৈ ক্ৰুচত নিজকে সমৰ্পণ কৰিলে. আপুনি তেওঁক সকলো মৰম আৰু আনন্দৰে ঘূৰাই দিয়াটো উপযুক্ত আৰু প্ৰয়োজনীয় নহয়নে? আৰু যেতিয়া আপুনি তেনে কৰে, তেতিয়া তেওঁ আপোনাৰ হাতৰ পৰা লাভ কৰি আনন্দিত হয়.

এবাৰ প্ৰভু যীচুৱে মন্দিৰত বহি মানুহে নিজৰ প্ৰসাদ ভঁৰালত ভৰাই থোৱা চাই আছিল. ধনীসকলে নিজৰ প্ৰচুৰতাৰ পৰা দান কৰি আছিল. আন কিছুমানে নিজৰ প্ৰসাদ দিব পাৰিলেহেঁতেন যাতে আন কিছুমানে দেখা পায়. কিন্তু এগৰাকী দুখীয়া বিধৱা আছিল, যিয়ে নিজৰ সকলো বস্তু প্ৰভুৰ বাবে আগবঢ়াইছিল.

আৰু যীচুৱে তাইৰ ওপৰত অতি সন্তুষ্ট হৈছিল আৰু তাইৰ শলাগ লৈ কৈছিল: “কিয়নো তেওঁলোক সকলোৱে নিজ নিজ অতিৰিক্ত সম্পত্তিৰ পৰা দান দিলে৷ কিন্তু তেওঁৰ ধনৰ নাটনি হোৱাতো, জীৱিকালৈ যি আছিল, সেই আটাইখিনিকে দিলে.” (লূক ২১:৪).

প্ৰভুক কেনেদৰে দিব লাগে?

1) প্ৰভুৰ বাবে দান দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ অনুশাসিত দৃষ্টিভংগী থাকিব লাগে.

2) আপুনি যি আশীৰ্বাদ পাইছে সেই অনুসৰি দিব লাগে.

3) আপুনি অন্তৰেৰে আৰু আনন্দৰে দিব লাগে.

4(আপুনি ভাল পৰিমাণত, তললৈ হেঁচা মাৰি ধৰি, একেলগে জোকাৰি আৰু ওপৰলৈ দৌৰি দিব লাগে

5(আপোনালোকে যি  বিনামূলীয়াকৈ লাভ কৰিছিল, সেইখিনি বিনামূলীয়াকৈ দিব লাগে

যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ বাবে দিয়ে, তেতিয়া ই সেৱাৰ বাবে, শুভবাৰ্তাৰ প্ৰচাৰৰ বাবে, আত্মাৰ চপোৱাৰ বাবে আৰু গীৰ্জা গঢ়ি তোলাৰ বাবে উপযোগী. আপুনি হয়তো কেৱল আৰ্থিক সহায় আগবঢ়াইছে. কিন্তু যেতিয়া আপুনি স্বৰ্গত থকা বহুতো আত্মাক দেখিব, যিবোৰ সেই অৱদানৰ দ্বাৰা মুক্ত হৈছে, তেতিয়া ই আপোনালোকৰ হৃদয়ত অতি আনন্দ কঢ়িয়াই আনিব. ইয়াতকৈ ডাঙৰ আনন্দ হ’ব পাৰেনে?

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “ সকলো বিষয়তে মই আপোনালোকক আৰ্হি দেখুৱালোঁ; আপোনালোকে সেইদৰে পৰিশ্ৰম কৰি, দূৰ্বল সকলক উপকাৰ কৰা উচিত আৰু প্ৰভু যীচুৰ বাক্য সোঁৱৰা উচিত৷ তেওঁ নিজে কৈছিল- “গ্ৰহণ কৰাতকৈ দান কৰা ধন্য.”(পাঁচনিৰ কৰ্ম ২০:৩৫)