ডিচেম্বৰ 26 – খ্ৰীষ্টমাছৰ প্ৰস্তাৱ !

“ তাৰ পাছত তেওঁলোকে ঘৰৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ মাক মৰিয়মে সৈতে শিশুটিক দেখি নতশিৰে প্ৰণিপাত কৰি তেওঁৰ আৰাধনা কৰিলে. তাৰ পাছত নিজৰ নিজৰ বহুমূলীয়া বস্তুৰ টোপোলা মেলি, সোণ, ধূনাএঁঠা আৰু গন্ধৰস উপহাৰ দিলে.”(মথি ২:১১).

আমি জ্ঞানী মানুহৰ ভ্ৰমণক, ‘বিশ্বাসৰ যাত্ৰা’ৰ সৈতে তুলনা কৰিব পাৰো; আৰু এজন ‘অখণ্ডতাৰ সুসমাচাৰক’ৰ পথ প্ৰদৰ্শক. জ্ঞানীসকলৰ প্ৰসাদক ‘আত্মা, আত্মা আৰু শৰীৰ’ৰ সমৰ্পণৰ সৈতে তুলনা কৰিব পাৰি. যেতিয়া আমি গভীৰ আধ্যাত্মিক ধাৰণা থকা এই অংশটোৰ ওপৰত ধ্যান কৰো, তেতিয়া আমি অনুভৱ কৰিব পাৰো যে আমাৰ হৃদয় ঐশ্বৰিক প্ৰেমেৰে ভৰি পৰিছে.

জ্ঞানীসকলৰ ভ্ৰমণৰ এটা নিৰ্দিষ্ট পৰিকল্পনা আৰু উদ্দেশ্য আছিল; অৰ্থাৎ ৰজাসকলৰ ৰজাক প্ৰণাম কৰি পূজা কৰা. সেই উদ্দেশ্যৰ লগতে তেওঁলোকৰ এটা অতি নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্য আছিল. লক্ষ্য নোহোৱাকৈ বিচৰণ কৰা নাছিল; বা বতাহত মাৰপিট কৰাও নাছিল, কিন্তু নিজৰ লক্ষ্যৰ পিছত তীব্ৰভাৱে অনুসৰণ কৰিছিল, ওপৰলৈ অহা আহ্বানৰ পুৰস্কাৰৰ বাবে লক্ষ্যৰ ফালে হেঁচা মাৰি ধৰিছিল (ফিলিপীয়া ৩:১৪). আৰু তেওঁলোকৰ লক্ষ্য আছিল খ্ৰীষ্ট যীচু.

তৰাটো তেওঁলোকৰ ভ্ৰমণৰ পথ দেখুৱাবলৈ তাত আছিল; আৰু ই তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ ভ্ৰমণৰ সময়ছোৱাত সঠিক দিশত লৈ গৈছিল. যিহেতু তেওঁলোক সকলোৱে স্পষ্ট উদ্দেশ্যেৰে নিজৰ দীঘলীয়া যাত্ৰাত অটল আছিল; আৰু নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্য, তেওঁলোকে কোনো চৰকাৰক, ৱেইলেইং বা চোৰৰ বাবে ভয় কৰা নাছিল. ৰজাৰ ৰজা শিশুটিৰ আগত প্ৰণাম কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ হৃদয়ৰ নম্ৰতা আছিল. তেওঁলোকৰো আছিল উদাৰ হৃদয়; আৰু খ্ৰীষ্ট যীচুৰ কাৰণে বহুমূলীয়া উপহাৰ আনিছিল.

জ্ঞানীসকলৰ ভ্ৰমণ পৰিকল্পনাৰ চাৰিটা অংশ আছিল. বিচাৰিলে, পালে, প্ৰণাম কৰিলে আৰু দিলে. আৰু কোনো শব্দই হৃদয়ৰ তৃপ্তিৰ বৰ্ণনা কৰিব নোৱাৰে, এই কৰ্মবোৰৰ জৰিয়তে. তিনি প্ৰকাৰৰ প্ৰসাদ আগবঢ়ালে. শাস্ত্ৰত জ্ঞানী লোকৰ সংখ্যাৰ কোনো নিৰ্দিষ্ট হিচাপ নাই. কিন্তু যিহেতু তিনিটা প্ৰসাদ আছিল, গতিকে তিনিজন জ্ঞানী মানুহ থাকিব লাগিছিল বুলি পৰম্পৰাগত বিশ্বাস আছে.

আমি তিনিবিধ প্ৰসাদত এক সিদ্ধতা দেখিবলৈ পাওঁ; যিটো হৈছে ত্ৰিত্বৰ ঐশ্বৰিক সিদ্ধি. আমি যেতিয়া প্ৰসাদবোৰ চাওঁ, তেতিয়া আমি এইটোও লক্ষ্য কৰোঁ যে তেওঁলোকে কেৱল উৎকৃষ্ট আৰু বহুমূলীয়া উপহাৰ বাছি লোৱাই নহয়; কিন্তু গভীৰ ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক দৃষ্টিভংগীৰে নিৰ্বাচিত কৰা উপহাৰসমূহো.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনাৰ বিশ্বাসৰ যাত্ৰাত, আপোনালোকৰ উদ্দেশ্য আছেনে; লক্ষ্য; গাইডিং ষ্টাৰ: দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ হৃদয়: নম্ৰতা: আৰু প্ৰভুৰ বাবে উত্তম নৈবেদ্য? এবাৰ ভাবি চাওকচোন! এই পৃথিৱীত আপোনাৰ যাত্ৰাই, আপোনাক ৰজাৰ ৰজাৰ ওচৰলৈ লৈ গৈছে নেকি? এই আশ্বাসত আপুনি মাৰ্চ অন কৰি আছেনে?

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ অাপোনালোকৰ এই বিশ্বাস পৰীক্ষাসিদ্ধ হ’ব লাগে, কিয়নো আপোনালোকৰ বিশ্ৱাস সোণতকৈও মূল্যবান. বিশ্ৱাসৰ পৰীক্ষাত যদি আপোনালোকৰ বিশ্বাস অটল দেখা যায়, তেনেহলে যীচু খ্ৰীষ্টৰ পুনৰাগমনৰ সময়ত আপোনালোকে কিমান গৌৰৱ, প্ৰশংসা, মৰ্যদা পাব৷”(১ পিতৰ ১:৭).