ডিচেম্বৰ 22 – আশ্চৰ্যজনক!

“অনুসন্ধান কৰিব নোৱাৰা মহৎ কৰ্মও তেওঁ কৰে; অসংখ্য অদ্ভুত কাৰ্যও তেওঁ কৰে;” (ইয়োব ৫: ৯).

আপুনি সাধাৰণ ব্যক্তি হোৱাৰ সময়ত, আপোনাৰ প্ৰভু অতি প্ৰাকৃতিক, অতি-সাধাৰণ আৰু অলৌকিক আৰু আশ্চৰ্য কৰোঁতা.

প্ৰভুয়ে কিয় অলৌকিক আৰু আশ্চৰ্য কৰোঁ?  ইয়াৰ কাৰণ হৈছে তেওঁ সহানুভূতিৰে পৰিপূৰ্ণ.  তেওঁৰ প্ৰেম, তেওঁৰ মৰম, তেওঁৰ দয়া, তেওঁৰ দয়া আৰু তেওঁৰ সহানুভূতিয়ে আপোনাৰ জীৱনৰ আশ্চৰ্য কঢ়িয়াই আনিছে.  তেওঁৰ প্ৰকৃতিৰ বাবেই তেওঁ অলৌকিক আৰু আশ্চৰ্য কৰে.  ভক্ত চাকৰিয়ে ইয়াত আচৰিত হৈছিল, আনন্দিত হৈছিল আৰু প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰিছিল; “প্ৰভুয়ে সংখ্যা অবিহনে মহান আৰু সন্ধানহীন, আশ্চৰ্যকৰ কাম কৰে”.

দ্বিতীয়তে, তেওঁ অলৌকিক আৰু আচৰিত কাৰ্য্য কৰে কিয়নো তেওঁৰ নাম “বিস্ময়কৰ” (যিচয়া ৯: ৬).  যিহেতু তেওঁৰ নাম টো আশ্চৰ্যকৰ, তেওঁৰ গোটেই জীৱনটো আশ্চৰ্যৰে ভৰি আছে; আৰু তেওঁৰ সকলো কাম আশ্চৰ্যকৰ.

শাস্ত্ৰৰ পৰা তেওঁৰ সকলো আশ্চৰ্যৰ ওপৰত ধ্যান কৰক.  তেওঁ এইদৰে কৈছিল: “তেতিয়া তেওঁ উঠি, বতাহক ডবিয়ালে আৰু সাগৰকো ক’লে, “শান্তিৰে থিৰে থাক৷” তেতিয়া বতাহ আতৰি গ’ল, আৰু অতি শান্ত হৈ পৰিল.(মাৰ্ক ৪: ৩৯).  তেওঁ দুষ্ট আত্মাক প্ৰস্থান কৰিবলৈ আদেশ দিছিল আৰু ই লগে লগে ব্যক্তিজনৰ পৰা পলাই গৈছিল.  তেওঁৰ মুখৰ সকলো শব্দ আশ্চৰ্যকৰ.  তেওঁ দুষ্ট আত্মাক প্ৰস্থান কৰিবলৈ আদেশ দিছিল আৰু ই লগে লগে ব্যক্তিজনৰ পৰা পলাই গৈছিল.  তেওঁৰ মুখৰ সকলো শব্দ আশ্চৰ্যকৰ.  তেওঁৰ হাতৰ সকলো কাম আশ্চৰ্যজনক.  আৰু একেই ঈশ্বৰে আপোনাৰ জীৱনত আচৰিত আৰু আশ্চৰ্য কৰিব.

তেওঁ আনকি শুকান হাড়কো জীৱন দিয়ে.  তেওঁ লাজাৰৰ ক্ষয়হোৱা শৰীৰক জীৱন দিছিল. তেওঁ সাগৰত খোজ কাঢ়িছিল.  তেওঁ পাঁচ হাজাৰ লোকক মাত্ৰ পাঁচটা পিঠা খুৱাইছিল.  তেওঁ শক্তিশালী কাম আৰু মহান অলৌকিক কাম কৰে.  প্ৰভুয়ে এইদৰে কৈছে: “চোৱা! ময়েই যিহোৱা, সকলো মৰ্ত্ত্যৰেই ঈশ্বৰ. মোৰ অসাধ্য জানো কিবা আছে নে?”(যিৰিমিয়া ৩২: ২৭)৷  ” কিয়নো ঈশ্বৰৰ বাবে কোনো বিষয় অসাধ্য নহয়”(লূক ১: ৩৭)৷

*আজি ৰৈ যাব পাৰে আপুনি হয়তো আপোনাৰ জীৱনত এক আশ্চৰ্যৰ বাবে ব্যাকুল হৈ থাকিব পাৰে আৰু কাৰোবাৰ বাবে আপোনাক সান্ত্বনা আৰু সহায় কৰিবলৈ আকাংক্ষা কৰিব পাৰে.  আশ্চৰ্যৰ প্ৰভুৰ ফালে চাওক.  তেওঁক প্ৰশংসা আৰু উপাসনা কৰি কওঁক, “তেওঁ ধুলিৰ পৰা দুখীয়াক উঠায়,

সাৰৰ দ’মৰ পৰা দীনহীনক তোলে,”(গীতমালা ১১৩: ৭).*

শাস্ত্ৰত প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ শিকক.  কানাত হোৱা বিয়াত তেওঁ পানীক সুৰালৈ পৰিৱৰ্তন কৰিবলৈ কোনো অলৌকিক কাৰ্য্য কৰা নাছিল নেকি?  তেওঁ সাধাৰণ ব্যক্তিসকলক ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ পুৰুষলৈ পৰিৱৰ্তন কৰা নাছিলনে?  ঈশ্বৰৰ সন্তান, জানক যে প্ৰভু আচৰিত; যিয়ে সংখ্যা অবিহনে আচৰিত কাম কৰে.

ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ বাবে পদ: “কিয়নো মই ভাগৰুৱাসকলক প্ৰাণ জুৰাৱাম, আৰু প্ৰত্যেক দুখিত প্ৰাণক পৰিতৃপ্ত কৰিম”.”(যিৰিমিয়া ৩১: ২৫)৷