ডিচেম্বৰ 18 – মই সাৰ পাইছো !

“মই শুই পৰিলো আৰু টোপনি গলোঁ; পুনৰ সাৰ পালোঁ; কিয়নো যিহোৱাই মোক ৰক্ষা কৰে.” (গীতমালা ৩:৫).

যিসকলে প্ৰভুৰ সান্নিধ্যত থাকিব বিচাৰে, ৰাতিপুৱা সোনকালে, তেওঁলোকে আগৰ নিশাটোৱেই, শুই উঠাৰ আগতে প্ৰয়োজনীয় প্ৰস্তুতি চলাব. ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকে প্ৰতিদিনে পুৱা সোনকালে উৎসাহৰ মনোভাৱেৰে উঠিব পাৰিব; আৰু প্ৰভুৰ প্ৰশংসা আৰু পূজা কৰিবলৈ. আৰু যদি আপুনি প্ৰথম অৱস্থাত উৎসাহী হয় তেন্তে ই আপোনাৰ বাবে গোটেই দিনটো উল্লাসিত হোৱাৰ বাট মুকলি কৰিব.

এবাৰ মোৰ চিনাকি এজনে কৈছিল, “ৰাতিপুৱাই প্ৰশংসা আৰু পূজাৰ বাবে সাজু হ’বলৈ হ’লে আগৰ নিশাৰ খাদ্যৰ পৰিমাণ কমাই দিওঁ. যেতিয়া আপুনি শুব, খাদ্যৰ পৰিমাণ কম কৰি, মই গধুৰ টোপনিত নাযাওঁ. গতিকে এলাৰ্ম বাজিৰ লগে লগে মই উৎসাহেৰে বিচনাৰ পৰা জপিয়াই উঠিম”.

ঈশ্বৰৰ কিছুমান সেৱক, উপাসনাৰ গীত, প্ৰাৰ্থনাৰ বিন্দু আৰু পঢ়িবলগীয়া শাস্ত্ৰৰ অংশবোৰ প্ৰস্তুত কৰে, আগৰ নিশা নিজেই. এই প্ৰস্তুতিয়ে পিছদিনা সোনকালে আৰম্ভ কৰাত সহায় কৰিব.

ঈশ্বৰৰ কিছুমান দাসেও ভাগ কৰা শুনিছো যে প্ৰভুৱে ৰাতিৰ সময়ত বাৰ্তা দিছিল; আৰু পিছদিনা লগ পোৱা মানুহৰ বিষয়ে প্ৰকাশ কৰিছিল.

কিছুমান মানুহে গীতমালা ৯১ পদ পঢ়িব; নিজকে আৰু নিজৰ পৰিয়ালক ঈশ্বৰৰ অনুগ্ৰহত ৰাখিব; আৰু তাৰ পিছত শুই যাওক. আৰু তেওঁলোকে পুৱাৰ ভাগত উঠি যায়; প্ৰভুৰ সুৰক্ষামূলক অনুগ্ৰহৰ বাবে প্ৰশংসা আৰু ধন্যবাদ কৰিবলৈ.

যদি আপুনি প্ৰভুৰ প্ৰশংসা আৰু ধন্যবাদ কৰে; ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্যত দাখিল কৰা হ’ব; শুই উঠাৰ আগতে শান্তিৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰক, পিছদিনা আপোনাৰ বাবে এক ডাঙৰ আশীৰ্বাদ হ’ব.

গীতমালা ৰচক দায়ূদে কৈছে, “কিন্তু মই হ’লে ধাৰ্মিকতাৰ গুণে তোমাৰ মুখ দেখা পাম; মই যেতিয়া সাৰ পাম, তোমাৰ প্রতিমূর্তি দেখি মই পৰিতৃপ্ত হম.” (গীতমালা ১৭:১৫).

জ্ঞানী চলোমনৰ পৰামৰ্শ কি? ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়া আৰু ধ্যান কৰা উচিত; ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজ্ঞাবোৰক নিজৰ বুলি দাবী কৰক; আৰু তাৰ পিছত শুই যাওক. যদি আপুনি তেনে কৰে, “ তুমি যেতিয়া খোজ কাঢ়িবা, তেতিয়া সেইবোৰে তোমাক পৰিচালনা কৰিব, তুমি যেতিয়া শুবা, তেতিয়া সেইবোৰে তোমাক পৰ দি ৰাখিব, আৰু যেতিয়া তুমি শুই উঠিবা, তেতিয়া সেইবোৰে তোমাক শিক্ষা প্রদান কৰিব.”(হিতোপদেশ ৬:২২).

প্ৰভু যীচুৱে ৰাতিপুৱাই উঠি, দিনৰ পোহৰৰ বহু আগতেই, ওলাই আহি একাকী ঠাইলৈ গুচি গ’ল; আৰু তাত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰিলে (মাৰ্ক ১:৩৫). ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, ৰাতিপুৱা সোনকালে উঠি যোৱাৰ অভ্যাস সৃষ্টি কৰক; আৰু প্ৰভুৰ প্ৰশংসা আৰু পূজা কৰিবলৈ.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “যদি মই সেইবোৰ গণনা কৰিব বিচাৰো, তেতিয়া সেইবোৰ সংখ্যাত বালিতকৈয়ো অধিক হয়; মই যেতিয়া সাৰ পাওঁ, তেতিয়াওঁ মই তোমাৰ কাষতে থাকো.”(গীতমালা ১৩৯:১৮).