জুন 24 – উপহাৰত নিখুঁততা !

“সকলো উত্তম দান আৰু সকলো সিদ্ধ বৰ ওপৰৰ hপৰাহে আহে, আৰু আকাশৰ জ্যোতিiবোৰ সেই পিতৃৰ পৰাই তললৈ নামি আহে৷ ছাঁ যি দৰে সলনি হয়, তেনেদৰে তেওঁৰ কোনো পৰিৱৰ্তন নহয়৷”(যাকোব ১:১৭).

প্ৰভু যীচুৱে তেওঁৰ সন্তানসকলৰ বাবে তেওঁৰ সকলো আধ্যাত্মিক আশীৰ্বাদ ৰাখিছে. তেওঁ আশা কৰে যে আপুনি ঈশ্বৰৰ পৰা উপহাৰ লাভ কৰি, আপোনাৰ প্ৰাৰ্থনাৰ দ্বাৰা আৰু বিশ্বাসৰ দ্বাৰা সিদ্ধ হ’ব লাগে.

আপুনি হয়তো ভাবিব পাৰে যে ঈশ্বৰে আপোনাক তেওঁৰ উপহাৰ প্ৰদান কৰিব নেকি; তেওঁৰ পৰা উপহাৰ লাভ কৰাৰ যোগ্য নেকি? শাস্ত্ৰই কৈছে, “তুমি যেতিয়া ওখ পর্বতত উঠিলা, তুমি যুদ্ধ-বন্দীসকলক বন্দী কৰি লৈ গ’লা; লোকসকলৰ পৰা, এনেকি তোমাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা সকলৰ পৰাও অনেক দান আহিছিল, যাতে হে ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি তেওঁলোকৰ মাজত থাকিব পাৰা.” (গীতমালা ৬৮:১৮). “শাস্ত্রত লিখাৰ দৰে, তেওঁ ওপৰলৈ উঠিল, বন্দীয়াৰ সকলক বন্দী কৰি নিলে, আৰু লোক সকলক নানা বৰ দান দিলে.”(ইফিচীয়া ৪:৮).

পুৰণি নিয়মৰ সময়ত ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ লোকসকলে ঈশ্বৰৰ পৰা উপহাৰ লাভ কৰাটো খুব কমেইহে হৈছিল. কিন্তু নতুন নিয়মৰ যুগত যেতিয়া শিষ্যসকলে ওপৰৰ কোঠাত প্ৰাৰ্থনা কৰি অপেক্ষা কৰিছিল, তেতিয়া পবিত্ৰ আত্মা তেওঁলোকৰ ওপৰত নামি আহিছিল; আৰু তেওঁলোকে সকলোৱে আধ্যাত্মিক উপহাৰ লাভ কৰিলে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “সেই সময়ত তেওঁলোক সকলোৱে পবিত্ৰ আত্মাৰে পূৰ হৈ, আত্মাই নিৰ্দেশ দিয়াৰ দৰে আন আন ভাষাৰে কথা কবলৈ ধৰিলে.”(পাঁচনিৰ কৰ্ম ২:৪).

আত্মাৰ দানৰ দ্বাৰাই, আপুনি অনুভৱ কৰে আৰু প্ৰমাণ কৰে যে প্ৰভু জীয়াই আছে. আৰু আত্মাৰ দানৰ দ্বাৰাই আপুনি অনা-ইহুদীসকলক শুভবাৰ্তাৰ বশৱৰ্তী কৰে, তেওঁৰ বাক্য আৰু তেওঁৰ শক্তিৰ দ্বাৰা. আধ্যাত্মিক উপহাৰে আশ্চৰ্য্যৰ সৃষ্টি কৰে; আৰু ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক আত্মাৰ দ্বাৰা ভৱিষ্যতৰ বিষয়ে জানিবলৈ সক্ষম হৈছে. আত্মাৰ দান থকাটো অতি প্ৰয়োজনীয়, নিজৰ গঠনৰ বাবে আৰু আনক মুক্তিৰ দিশত লৈ যাবলৈ.

পাঁচনি পৌলে কৈছে, “প্ৰেমৰ পিছত লগা, আৰু আধ্যাত্মিক উপহাৰৰ আকাংক্ষা কৰা” (১ কৰিন্থীয়া ১৪:১). যিসকলে আত্মাৰ দান লাভ কৰা নাই, তেওঁলোকে শিকাবলৈ আৰম্ভ কৰে যে এনে উপহাৰ অপৰিহাৰ্য নহয়; আৰু এই উপহাৰবোৰ সাময়িক বুলিও কয়. দুখৰ বিষয়, যে আজিও বহুতে আত্মাৰ দানৰ কামনা নকৰে; নতুবা সেইবোৰৰ বিষয়ে তেওঁলোকৰ কোনো জ্ঞান নাই.

আমি ১ কৰিন্থীয়া ১২ পদৰ পৰা শাস্ত্ৰৰ অংশত আত্মাৰ নটা উপহাৰৰ বিষয়ে পঢ়িব পাৰো: ৮ পদৰ পৰা ১০ পদলৈকে. অলৌকিক কাৰ্য্য, ভৱিষ্যদ্বাণী, আত্মাৰ বিবেচনা, বিভিন্ন ধৰণৰ জিভা, আৰু জিভাৰ ব্যাখ্যা. ঈশ্বৰে এই সকলোবোৰ উপহাৰ জমা কৰি ৰাখিছে, কেৱল আপোনাক প্ৰদান কৰিবলৈ. আপুনি আত্মাৰ এই দানবোৰ বিচাৰিছেনে, প্ৰকৃত আকাংক্ষাৰে আৰু কান্দোনেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰি?

যেনেকৈ আত্মাৰ নটা দান আছে, তেনেকৈয়ে আত্মাৰ নটা ফল আছে. সেইবোৰ হ’ল: প্ৰেম, আনন্দ, শান্তি, দীৰ্ঘসহিষ্ণুতা, দয়া, মঙ্গল, বিশ্বাসযোগ্যতা, কোমলতা আৰু আত্মনিয়ন্ত্ৰণ (গালাতীয়া ৫:২২-২৩). আত্মাৰ দান আৰু আত্মাৰ ফল একেলগে দেখা আৰু কাৰ্য্য কৰা উচিত. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আত্মাৰ দান আৰু আত্মাৰ ফল লাভ কৰক আৰু ঈশ্বৰৰ মহিমা কৰক.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “হে উত্তৰৰ বতাহ, সাৰ পোৱা; হে দক্ষিণৰ বতাহ, তুমি আহাঁ;, মোৰ উদ্যানৰ ওপৰেদি প্রৱাহিত হোৱা, যাতে তাৰ সুগন্ধি দ্ৰব্যৰ সুঘ্ৰাণ বিয়পি পৰে. মোৰ প্রিয়তম যেন তেওঁৰ উদ্যানলৈ আহে আৰু তাৰ উত্তম ফলবোৰ ভোজন খায়.” (পৰমগীত ৪:১৬).