জুন 18 – জীৱন দিয়া হাত !

“তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁক দেখি গভীৰ মৰমত তেওঁৰ ফালে চালে আৰু ক’লে, “তুমি নাকান্দিবা.” পাছত তেওঁ ওচৰলৈ গৈ মৰা লোক জনক কঢ়িয়াই নিয়া চাং খন চুলে; তাতে চাং খন কঢ়িয়াই নিয়া লোক সকল স্থিৰ হৈ পৰিল. তেতিয়া তেওঁ ক’লে, “হে ডেকা, মই তোমাক ইয়াকে কৈছোঁ, তুমি উঠা.”  তেতিয়াই সেই মৃত লোক জন উঠি bবহিল আৰু কথা কবলৈ আৰম্ভ কৰিলে. তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক নি, তেওঁৰ মাতৃৰ হাতত তুলি দিলে.” (লূক ৭:১৩-১৫).

আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ হাত প্ৰেমময়; আৰু দয়ালু. তেওঁলোকে আচৰিত কাম কৰে; আৰু তেওঁলোকে জীৱন দিয়ে. আমি ওপৰৰ পদটোত পঢ়িবলৈ পাওঁ, মৃত মানুহজনে পুনৰ জীৱিত হোৱাৰ বিষয়ে, তেওঁৰ স্পৰ্শৰ সৈতে.

সেই সময়ত মানুহে প্ৰভু যীচুৰ দ্বাৰা স্পৰ্শ কৰিব বিচাৰিছিল. তেওঁলোকেও তেওঁক কেনেবাকৈ স্পৰ্শ কৰিবলৈ বহুত চেষ্টা কৰিছিল. যিসকলে প্ৰভুৱে স্পৰ্শ কৰিছিল, তেওঁলোকে জীৱনত অলৌকিকতা লাভ কৰিছিল.

আমি শাস্ত্ৰতও পঢ়িবলৈ পাওঁ, প্ৰভু যীচুক স্পৰ্শ কৰাসকলে লাভ কৰা মহান অলৌকিক আৰু আশ্চৰ্য্যৰ বিষয়ে. বাৰ বছৰ ধৰি তেজৰ সোঁত থকা এগৰাকী মহিলাই তেওঁৰ কাপোৰৰ তলৰ অংশ স্পৰ্শ কৰি স্বাস্থ্য আৰু তেওঁৰ আশীৰ্বাদ লাভ কৰিছিল.

আমাৰ প্ৰভুৰ স্পৰ্শই, মৃত্যুৰ ৰাজকুমাৰৰ শক্তিক ভাঙি পেলালে, আৰু নতুন জীৱন কঢ়িয়াই আনিলে. প্ৰভু যীচুৱে তিনিজন মৃত ব্যক্তিক পুনৰ জীৱিত কৰি তুলিছিল. আৰু সেই তিনিজনৰ ভিতৰত আমি পঢ়িবলৈ পাওঁ যে তেওঁ দুজনক জীৱন দিলে, হাতেৰে স্পৰ্শ কৰি.

যেতিয়া তেওঁ যায়ৰৰ জীয়েকৰ হাতত ধৰি ক’লে, “ পাছত তেওঁ ছোৱালী জনীৰ হাতত ধৰি তাইক কলে, “টালিথা কুমী”; অৰ্থাৎ, “আইটি, মই তোমাক কওঁ, উঠা.”  সেই মুহুর্ওতে ছোৱালী জনীয়ে উঠি খোজ কাঢ়িলে, (কিয়নো তাইৰ বয়স বাৰ বছৰ হৈছিল) ৷ তেতিয়া তেওঁলোকে অতিশয় বিস্ময় মানিলে.”(মাৰ্ক ৫:৪১-৪২). যেতিয়া নৈনত এগৰাকী বিধৱা পুত্ৰৰ মৃতদেহ সমাধিস্থ কৰিবলৈ লৈ যোৱা হৈছিল, তেতিয়া তেওঁ কফিনটো চুই ক’লে, “পাছত তেওঁ ওচৰলৈ গৈ মৰা লোক জনক কঢ়িয়াই নিয়া চাং খন চুলে; তাতে চাং খন কঢ়িয়াই নিয়া লোক সকল স্থিৰ হৈ পৰিল. তেতিয়া তেওঁ ক’লে, “হে ডেকা, মই তোমাক ইয়াকে কৈছোঁ, তুমি উঠা.”  তেতিয়াই সেই মৃত লোক জন উঠি বহিল আৰু কথা কবলৈ আৰম্ভ কৰিলে. তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক নি, তেওঁৰ মাতৃৰ হাতত তুলি দিলে.”(লূক ৭:১৪-১৫).

আজিও তেওঁ আপোনাক আৰু আপোনাৰ জীৱনক স্পৰ্শ কৰি আছে. আপুনি আপোনাৰ পাপ আৰু অপৰাধত মৃত হৈ থাকেনে? তুমি তোমাৰ দুষ্ট পথত প্ৰভুৰ পৰা বহু দূৰলৈ গৈছেনে? প্ৰভুৱে আপোনাক স্পৰ্শ কৰিবলৈ আৰু তেওঁৰ গৌৰৱময় পোহৰলৈ আহিবলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰক? প্ৰভুৱে আপোনাক নিশ্চয় স্পৰ্শ কৰি জীৱন দিব. তেতিয়া আপুনি নিশ্চয় পৰিত্ৰাণৰ আনন্দ লাভ কৰিব.

পৰিয়াল এটাত যদি কেৱল এজন ব্যক্তিয়ে মুক্ত হয় আৰু আন কিছুমানক এতিয়াও মুক্তি পোৱা নাই, তেন্তে সেয়া অতি দুখৰ বিষয়. কিন্তু যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ ওচৰত তেওঁলোকৰ জীৱন ঈশ্বৰৰ প্ৰেমে স্পৰ্শ কৰিবলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে, তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁলোকক স্পৰ্শ কৰিব; তেওঁলোকক জীৱন প্ৰদান কৰক; আৰু সেইবোৰক তেওঁৰ চাহলৈ আনিব.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “তেওঁলোকে ক’লে, “প্রভু যীচুত বিশ্বাস কৰক, তেতিয়া আপুনি আৰু আপোনাৰ ঘৰৰ সকলোৱে পৰিত্ৰাণ লাভ কৰিব.” ” (পাঁচনিৰ কৰ্ম ১৬:৩১).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনাৰ পৰিয়ালত এতিয়াও মুক্তি পাবলগীয়া সকলোৰে নাম লিখক, আপোনাৰ বাইবেলত ৰাখক আৰু প্ৰতিবাৰেই ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়া আৰু ধ্যান কৰাৰ সময়ত তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰক. বিশ্বাসত, আপোনাৰ ধন্যবাদ আগবঢ়াওক, তেওঁলোকক মুক্ত কৰাত তেওঁৰ অনুগ্ৰহৰ বাবে. তেওঁৰ হাত চুটি হোৱা নাই, যাতে তেওঁ সেইবোৰ মুক্ত কৰিব নোৱাৰে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ তোমালোকে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে নতুন গীত গোৱা;  কাৰণ তেওঁ অনেক আচৰিত কার্য কৰিলে; তেওঁৰ সোঁ হাত আৰু তেওঁৰ পবিত্ৰ বাহুৱে আমাক জয়ী কৰিলে.”(গীতমালা ৯৮:১).