ছেপ্টেম্বৰ 20 – স্বৰ্গীয় আহ্বান !

“সেই সকলোৰ পাছত মই চাই দেখিলোঁ, স্বৰ্গত এখন দুৱাৰ মেলা আছে আৰু মোৰে সৈতে কথা হোৱা, তূৰীৰ মাতৰ দৰে, যি মাত মই প্ৰথমে শুনিছিলোঁ, তেনে মাতেৰে কোনোবাই ক’লে, “ইয়ালৈ উঠি আহা; ইয়াৰ পাছত যি যি ঘটিব লাগে, সেইবোৰ মই তোমাক দেখুৱাম”.(প্ৰকাশিত বাক্য ৪:১).

চিৰন্তন ৰাজ্য, আমাৰ স্বৰ্গীয় পিতৃৰ বাসস্থান আকাশৰ বহু ওপৰত. গোটেই দিন ৰাতি গাই, প্ৰশংসা আৰু উপাসনা কৰা দহ হাজাৰ গুণ দহ হাজাৰ স্বৰ্গদূত, কৰূব আৰু চেৰাফিম আছে.

যেতিয়া পাঁচনি পৌলক কাৰাগাৰত ৰখা হৈছিল, তেতিয়া তেওঁ প্ৰভুৰ লগত মিলন ল’বলৈ হৃদয়ত হাহাকাৰ কৰিছিল. তেতিয়াই তেওঁ স্বৰ্গত এখন দুৱাৰ মুকলি হৈ থকা দেখিলে. স্বৰ্গীয় পিতৃয়েও তেওঁক মাতি ক’লে, “ইয়ালৈ উঠি আহক”. সেইটো কি যে ধন্য আহ্বান হ’ব লাগিছিল!

ঈশ্বৰৰ মাত শুনিবলৈ কাণ দুখন সদায় মুকলি হৈ থাকক. হনোকে ঈশ্বৰৰ মাত শুনিছিল, আৰু ঈশ্বৰৰ লগত চলিছিল (আদিপুস্তক ৫:২৪). নোহে ঈশ্বৰৰ মাত শুনি নিজকে ধ্বংসৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ এখন জাহাজ নিৰ্মাণ কৰিলে (আদিপুস্তক ৬:৯). মোচিয়ে প্ৰভুৰ লগত মুখামুখিকৈ কথা পাতিছিল (যাত্ৰাপুস্তক ৩৩:১১).

আজিও প্ৰভুৱে আপোনাক ওপৰলৈ আহিবলৈ মাতিছে. গতিকে বৰ্তমানৰ অৱস্থাত স্থবিৰ হৈ নাথাকিব. আপুনি আপোনাৰ আধ্যাত্মিক আৰু প্ৰাৰ্থনা জীৱনত অহৰহ অগ্ৰগতি লাভ কৰা উচিত. জীৱনৰ প্ৰতিটো দিনতে আগবাঢ়ি যোৱা আৰু আৰোহণৰ অভিজ্ঞতা থাকিব লাগে. প্ৰভুৱে আপোনাক ঈশ্বৰৰ প্ৰেমত, আৰু আপোনাৰ অভিষেকত অবিৰত অগ্ৰগতি লাভ কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছে.

শাস্ত্ৰত ‘আৰোহণ’ বা ‘উত্থান’ হোৱাৰ বহু দৃষ্টান্ত আছে. এলিয়াক ঘূৰ্ণীবতাহত জুইৰ ৰথেৰে, জুইৰ ঘোঁৰাৰে স্বৰ্গলৈ লৈ যোৱা হ’ল. প্ৰভুৱে সেই ডাৱৰ ব্যৱহাৰ কৰি স্বৰ্গলৈ উঠি গৈছিল. “তেওঁক ওপৰলৈ তুলি লোৱা হ’ল, আৰু তেওঁলোকৰ দৃষ্টিৰ পৰা মেঘে তেওঁক গ্ৰহণ কৰিলে” (পাঁচনিৰ কৰ্ম ১:৯). তেওঁক স্বৰ্গলৈ লৈ যোৱা হ’ল, আৰু ঈশ্বৰৰ সোঁহাতে বহিল (মাৰ্ক ১৬:১৯, ইব্ৰী ১:৩).

শাস্ত্ৰই কৈছে, “হে নগৰৰ দুৱাৰবোৰ, তোমালোকৰ মূৰবোৰ ওপৰলৈ তোলা, হে পুৰণি দিনৰ দুৱাৰবোৰ, ওপৰলৈ দাং খাই উঠা, প্ৰতাপী ৰজাই যেন ভিতৰলৈ সোমাব পাৰে.” (গীতমালা ২৪:৭).

যি প্ৰভুৱে যোহনক ‘উপৰলৈ আহক’ বুলি মাতিছিল, তেওঁ পবিত্ৰ আত্মাক পঠিয়াইছিল আৰু তেওঁক আত্মাত ৰাখিছিল (প্ৰকাশিত বাক্য ৪:১-২). তেওঁ তেওঁক স্বৰ্গৰ দুৱাৰেদি চিৰন্তন ৰাজ্যলৈ লৈ গ’ল. প্ৰভু যীচুৱে আমাৰ আগত স্বৰ্গলৈ গৈছে, আৰু আমাৰ বাবে দুৱাৰ মুকলি কৰি ৰাখিছে.

স্বৰ্গৰ দুৱাৰ কি? প্ৰভু যীচুৱে কৈছে, “ময়েই দুৱাৰ; যি কোনোৱে মোৰ মাজেদি সোমায়, তেওঁ ৰক্ষা পাব. তেওঁ ভিতৰলৈ আৰু বাহিৰলৈ অহা-যোৱা কৰিব, আৰু চৰণীয়া ঠাই পাব.” (যোহন ১০:৯).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যেতিয়া আপুনি যীচুৰ মাজেৰে যায়, তেতিয়া আপুনি সহজেই স্বৰ্গত উপনীত হ’ব পাৰে. যীচুৱে কৈছে, “যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “ময়েই বাট, সত্য আৰু জীৱন; মোৰ যোগেদি নগ’লে, পিতৃৰ ওচৰলৈ কোনো নাযাব নোৱাৰে.” (যোহন ১৪:৬).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ এইবোৰ ঘটনা ঘটাৰ পাছত, মই স্বৰ্গত থকা বৃহৎ এদল মানুহৰ মহাধ্বনি শুনিলোঁ, বোলে, “হাল্লিলুয়া৷ পৰিত্রাণ, মহিমা আৰু পৰাক্ৰম আমাৰ ঈশ্বৰৰ৷”(প্ৰকাশিত বাক্য ১৯:১).