খোজকঢ়া 15 – আনন্দ !

“কিন্তু খ্ৰীষ্টৰ দুখভোগৰ সহভাগী হোৱা বাবে আপোনালোকে আনন্দ কৰক,  ইয়াৰ উপৰি তেওঁৰ গৌৰৱ প্ৰকাশিত হোৱা সময়ত আপোনালোকে অধিক আনন্দ আৰু উল্লাস কৰিব পাৰিব.” (১ পিতৰ ৪:১৩).

আনন্দিত হওক আৰু আনন্দিত হওক! প্ৰভুৱে আপোনাক যি মহান পৰিত্ৰাণ দিছে, তাৰ বাবে আপোনাৰ হৃদয়ত আনন্দৰে প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰক; আৰু তেওঁৰ শক্তিশালী অভিষেকৰ বাবে. সৰ্বোপৰি, আপুনি খ্ৰীষ্টৰ দুখ-কষ্টৰ অংশীদাৰ হোৱাত আনন্দিত হওক.

এই পৃথিৱীত আমাৰ জীৱনৰ সময়সীমা অতি কম. শাস্ত্ৰত কৈছে, “নাৰীৰ পৰা জন্ম লোৱা মানুহ কম দিনৰ আৰু বিপদেৰে ভৰা”. আমি স্বৰ্গৰাজ্যত অনন্তকাল জীয়াই থাকিম. গতিকে আমি যেতিয়া এই পৃথিৱীত প্ৰবাসী আৰু বিদেশী হিচাপে বাস কৰো তেতিয়া আমাৰ প্ৰধান উদ্দেশ্য হ’ব লাগে চিৰন্তন স্বৰ্গৰাজ্যৰ উত্তৰাধিকাৰী হোৱা.

যদি পবিত্ৰ আত্মা আমাৰ মাজত বাস কৰে, তেন্তে ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল স্বৰ্গৰাজ্য ইতিমধ্যে ওচৰ চাপিছে. সকলো অত্যাচাৰে আমাক পবিত্ৰ আত্মাৰ সহায়ত আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ প্ৰতিমূৰ্তিলৈ ৰূপান্তৰিত হ’বলৈ সহায় কৰিব. আৰু আমাৰ সকলো দুখ-কষ্টই আমাক আমাৰ প্ৰভুৰ ওচৰ চাপিবলৈ সহায় কৰিব.

সেইবাবেই পাঁচনি পৌলে লিখিছে, “এই হেতুকে খ্ৰীষ্টৰ কাৰণে মই দূৰ্ব্বলতা, অপমান, দৰিদ্ৰতা, তাড়না, সঙ্কট, এইবোৰত সন্তুষ্ট হওঁ; কিয়নো যেতিয়া মই দূৰ্বল, তেতিয়াই বলৱান.” (২ কৰিন্থীয়া ১২:১০).

আনকি সকলো অত্যাচাৰৰ মাজতো পাঁচনি পৌলৰ হৃদয়ত এটা আশ্বাস আছিল, যে প্ৰভুৱে তেওঁক সান্ত্বনা দিব. “আমি নিজে ঈশ্বৰৰ পৰা যি সান্ত্বনা পাওঁ, সেই সান্ত্বনাৰে যেন ক্লেশত থকা সকলক সান্ত্বনা দিব পাৰোঁ, এই কাৰণে তেওঁ আমাৰ ক্লেশৰ মাজত আমাক সান্ত্বনা দিয়ে.” (২ কৰিন্থীয়া ১:৪). এই সাংসাৰিক জীৱনত আমি কেৱল আমাৰ প্ৰভুৰ পৰাই আমাৰ সান্ত্বনা লাভ কৰো. আৰু আমি স্বৰ্গৰাজ্যত প্ৰৱেশ কৰাৰ পিছতো, আমাৰ বগা কাপোৰ পিন্ধি, প্ৰভুৱে আমাক সান্ত্বনা দি থাকিব.

ঈশ্বৰৰ সিংহাসনৰ কাষত থিয় হৈ থকা এজন প্ৰাচীনে খ্ৰীষ্টৰ কাৰণে নিৰ্যাতিত হোৱা লোকসকলক আঙুলিয়াই ক’লে, “তেতিয়া মই তেওঁক ক’লো, “হে মোৰ প্ৰভু, আপুনি জানে”. তেতিয়া তেওঁ মোক ক’লে, “এওঁলোক সেই মহা-ক্লেশৰ পৰা অহা লোক; এওঁলোকে মেৰ-পোৱালিৰ তেজেৰে নিজ বস্ত্ৰ ধুই বগা কৰিলে.কিয়নো সিংহাসনৰ মাজত থকা মেৰ-পোৱালি জনে এওঁলোকক চৰাব, আৰু জীৱনময় জলৰ ভুমুকৰ ওচৰলৈ নিব, আৰু ঈশ্বৰে এওঁলোকৰ চকুৰ পৰা আটাই চকুলো মচি গুচাব.” (প্ৰকাশিত বাক্য ৭:১৪-১৭).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, ক্লেশলৈ ভয় নকৰিবা; তেওঁলোকে আপোনাক ধন্য পথত লৈ যাব. স্বৰ্গৰাজ্যত প্ৰৱেশ কৰক, সংকীৰ্ণ পথৰ মাজেৰে; ই আপোনাক অনন্তকাললৈ লৈ যাব. যেতিয়া আপুনি আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ পদাংক অনুসৰণ কৰিব, তেতিয়া আপোনাৰ ভৱিষ্যত আৰু অনন্তকাল আনন্দময় হ’ব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “তোমাৰ আসন্ন দুখভোগলৈ ভয় নকৰিবা.চোৱা! তোমালোকৰ পৰীক্ষাৰ অৰ্থে, চয়তানে তোমালোকৰ কোনো কোনোক বন্দীশালত পেলাবলৈ উদ্যত আছে, তাতে দহ দিনলৈ তোমালোকৰ ক্লেশ হ’ব৷ তুমি মৃত্যু পৰ্য্যন্ত বিশ্বাসী হৈ থাকা; তাতে মই জীৱনৰূপ কিৰীটি তোমাক দিম.” (প্ৰকাশিত বাক্য ২:১০)