খোজকঢ়া 08 – সমৰ্পণৰ জৰিয়তে জয় !

“কিন্তু দানিয়েলে ৰজাৰ উত্তম খাদ্য আৰু পান কৰা দ্ৰাক্ষাৰসেৰে সৈতে নিজকে অশুচি নকৰিবলৈ তেওঁ চিন্তিত আছিল; সেই বাবে দানিয়েলে নপুংসকসকলৰ অধ্যক্ষৰ অনুমতি বিচাৰিছিলে, যাতে তেওঁ এইবোৰ খাদ্য গ্রহণ কৰি অশুচি নহয়.”(দানিয়েল ১:৮).

জয়ৰ চাবিকাঠি নিহিত হৈ আছে আপোনাৰ সংকল্প আৰু সেই সিদ্ধান্তসমূহৰ প্ৰতি আপোনাৰ দায়বদ্ধতাৰ স্তৰ. সংকল্প হ্ৰস্বম্যাদী বা দীৰ্ঘম্যাদী হ’ব পাৰে. এইবোৰ প্ৰাৰ্থনাপূৰ্ণ জীৱনৰ বাবে হ’ব পাৰে; জয়ী জীৱন যাপন কৰিবলৈ; চয়তানৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিবলৈ বা আপোনাৰ নেতিবাচক গুণবোৰ আঁতৰাবলৈ.

আপুনি প্ৰভুৰ বাবে আৰু পবিত্ৰ জীৱন-যাপনৰ বাবে যি দৃঢ় সংকল্প লয়, তাৰ নাম ‘সৰ্পণ’. যদি আপোনাৰ হৃদয়ৰ সংকল্প শক্তিশালী নহয়, তেন্তে আপোনাৰ বিশ্বাসৰ পৰীক্ষা হ’লে আপুনি আপোনাৰ আধ্যাত্মিক জীৱনত উজুটি খাব. অদ্ভুত মতবাদে আপোনাৰ সমগ্ৰ আধ্যাত্মিক জীৱনক জোকাৰি যাব.

বছৰৰ আৰম্ভণিতেহে সংকল্প লোৱা কিছুমান লোক আছে. তেওঁলোকৰ প্ৰতিশ্ৰুতি মাত্ৰ এমাহৰ বাবেহে হ’ব; আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকে তাক পৰিত্যাগ কৰে. সংকল্পৰ ভিত্তিত কাম কৰিবলৈ অক্ষম হৈ পৰিছে বহু লোক. আনকি তেওঁলোকে নিজকে সান্ত্বনা দিয়ে যে, কোনো ধৰণৰ সংকল্প নল’লে ভাল.

যেতিয়া আপুনি প্ৰাৰ্থনাৰে প্ৰভুৰ বাবে এটা সংকল্প লয়, তেতিয়া তেওঁ আপোনাক সেই সমৰ্পণ পূৰণ কৰাত সহায় কৰিব. প্ৰভু আৰু আপুনি দুয়োজনে আপোনাৰ পবিত্ৰ জীৱন-যাপনৰ বাবে ভূমিকা পালন কৰে. আপোনাৰ ফালৰ পৰা আপুনি আত্মনিৰীক্ষণ কৰি আপোনাৰ জীৱনৰ পৰা সকলো পাপ আঁতৰাই পবিত্ৰতা, প্ৰাৰ্থনাপূৰ্ণ জীৱন আৰু ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়া আনিব লাগে.

“কিন্তু দানিয়েলে ৰজাৰ উত্তম খাদ্য আৰু পান কৰা দ্ৰাক্ষাৰসেৰে সৈতে নিজকে অশুচি নকৰিবলৈ তেওঁ চিন্তিত আছিল; সেই বাবে দানিয়েলে নপুংসকসকলৰ অধ্যক্ষৰ অনুমতি বিচাৰিছিলে, যাতে তেওঁ এইবোৰ খাদ্য গ্রহণ কৰি অশুচি নহয়. তেতিয়া ঈশ্বৰে দানিয়েলক নপুংসকসকলৰ সেই অধ্যক্ষৰ আগত দয়া আৰু অনুগ্ৰহ প্ৰাপ্ত কৰিলে(দানিয়েল ১:৮-৯). তেওঁলোকৰ হাতত মাত্ৰ শাক-পাচলি আৰু দালিহে আছিল (দানিয়েল ১:১২). যি প্ৰভুৱে দানিয়েলৰ প্ৰতিশ্ৰুতিলৈ চাইছিল, তেওঁ তেওঁক দেশৰ সকলো যাদুকৰ আৰু জ্যোতিষীতকৈ দহগুণ বেছি জ্ঞান আৰু বুজাবুজি প্ৰদান কৰিছিল.

”দহ দিনৰ পাছত দেখা গ’ল, ৰজাৰ উত্তম খাদ্য খোৱা যুৱকসকলতকৈ তেওঁলোকৰ চেহেৰা অধিক স্বাস্থ্যৱান, আৰু অধিক পৰিপুষ্ট হ’ল. “(দানিয়েল ১:১৫). গতিকে, যেতিয়া আপুনি এনে সমৰ্পণেৰে জীয়াই থাকিব, তেতিয়া আপুনিও বিজয়ী সন্ত হ’ব; আৰু প্ৰভুৰ নাম মহিমামণ্ডিত হ’ব.”

প্ৰভুৱে পবিত্ৰতাৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত পুনৰাবৃত্তি কৰিছে, আৰু কৈছে: ‘তুমি ইস্ৰায়েলৰ সমুদায় মণ্ডলীক এই কথা কোৱা, ‘তোমালোক পবিত্ৰ হ’ব লাগে; কিয়নো মই তোমালোকৰ যি ঈশ্বৰ যিহোৱা, মই পবিত্ৰ.”(লেবীয়া পুস্তক ১৯:২). ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৰ লগত সমৰ্পণ আৰু নিয়ম কৰক আৰু সেই অনুসৰি জীয়াই থাকক; আৰু প্ৰভুৰ নাম মহিমা কৰা.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “যি জনে জয় কৰে, তেওঁ এইবোৰৰ অধিকাৰী হ’ব; মই তেওঁৰ ঈশ্বৰ হ’ম আৰু তেওঁ মোৰ পুত্ৰ হ’ব.” (প্ৰকাশিত বাক্য ২১:৭)