খোজকঢ়া 01 – বিজয় আমাৰ জন্মদিন !

“ যিসকল ঈশ্বৰৰ পৰা জন্ম পোৱা, তেওঁলোকে জগতক জয় কৰে. আৰু জগতক জয় কৰা যি জয়, সেয়ে আমাৰ বিশ্বাস. “(১ যোহন ৫:৪)

আপুনি বিজয়ী হ’বলৈ জন্ম লৈছে. যি মুহূৰ্তত আপুনি পুনৰ জন্ম লয়, সেই মুহূৰ্তত আপুনি বিজয়ী খ্ৰীষ্টৰ পৰিয়ালৰ অংশ হৈ পৰে. তোমাক উচ্চস্তৰৰ বাবে আৰু স্বৰ্গীয় বাসস্থানৰ বাবে আহ্বান কৰা হৈছে. আমাৰ প্ৰভুৰ ইচ্ছা আৰু উদ্দেশ্য, আপুনি বিজয়ী হৈ স্বৰ্গীয় সিংহাসনৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ব লাগে. আৰু তেওঁ আপোনাক উজুটি খোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব, আপোনাক নিৰ্দোষ উপস্থাপন কৰিবলৈ আৰু আপোনাক গৌৰৱময় সিংহাসনত স্থান দিবলৈ.

প্ৰভুৱে আপোনাৰ বাবে মহান বিজয় নিশ্চিত কৰিবলৈ উদ্যমী, আনকি আপুনি আশা কৰাতকৈও বাহিৰত. যেতিয়া প্ৰভু যীচুৱে জগতখনক জয় কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ কেৱল নিজৰ বাবে স্বৰ্গীয় সিংহাসন লোৱাত সন্তুষ্ট নাছিল; কিন্তু তেওঁ একেটা সিংহাসনত নিজৰ কাষত আপোনালোকৰ বাবে ঠাই সংৰক্ষণ কৰাত বিশেষভাৱে সক্ষম. শাস্ত্ৰই কৈছে: “মই নিজে যেনেকৈ জয় কৰিfমোৰ পিতৃৰ সৈতে তেওঁৰ সিংহাসনত বহিলোঁ, তেনেকৈ যি জনে জয় কৰে, তেওঁকো মোৰে সৈতে মোৰ সিংহাসনত মই বহিবলৈ দিম.” (প্ৰকাশিত বাক্য ৩:২১).

যেতিয়া এজন নিপুণ ফুটবলাৰ তেওঁৰ ফাইনেল মেচত খেলিছিল, তেতিয়া তেওঁৰ দেউতাকো তাত গেলেৰীত আছিল, খেলখন চাবলৈ. মেচখনৰ সৈতে সম্পূৰ্ণৰূপে জড়িত হৈ পুত্ৰৰ দলটোৰ বাবে উৎসাহৰ বিশাল চিঞৰ-বাখৰ কৰিছিল. অৱচেতনভাৱে তেওঁক বলটো কিক আৰু পাছৰ গতিও কৰা দেখা গৈছিল. তেওঁৰ সকলো উৎসাহৰ পিছতো তেওঁৰ পুত্ৰৰ দলটোৱে মেচখনত পৰাস্ত হয়.

তেওঁৰ পুত্ৰই পৰাজয়ত ইমানেই লাজ পাইছিল যে পিছফালৰ দুৱাৰেদি ঘৰত সোমাই শুই পৰিল. কিন্তু তেওঁৰ দেউতাক, টোপনি নাহিল আৰু গোটেই ৰাতিটো ইমানেই অস্থিৰ আছিল, আৰু খেলপথাৰত সম্ভাৱ্য খোজৰ বিষয়ে গুণগুণাই আছিল, যিয়ে খেলখন জয়ী হ’ব পাৰিলেহেঁতেন. পুত্ৰ শুই থকাৰ সময়তে পিতৃ দুখী হৈ পৰিল, কিয়নো তেওঁ সেই পৰাজয় সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে. সেইটোৱেই হৈছে এজন পিতৃৰ হৃদয়!

সমগ্ৰ স্বৰ্গ, ঈশ্বৰৰ সকলো স্বৰ্গদূত, আনকি আমাৰ প্ৰেমময় পিতৃয়েও সকলোৱে লক্ষ্য কৰি আছে যে আপুনি ইয়াত পৃথিৱীত কেনেকৈ আপোনাৰ জীৱন যাপন কৰে. আনকি আপুনি আপোনাৰ ব্যৰ্থতাক সহজভাৱে ল’ব পাৰে বা নিজকে সান্ত্বনা দিব পাৰে যে, প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ জয়-পৰাজয়ৰ নিজৰ অংশ থাকিব. কিন্তু তোমাৰ স্বৰ্গীয় পিতৃয়ে তোমাৰ পৰাজয় সহ্য কৰিব নোৱাৰে; আৰু তেওঁ আপোনাৰ প্ৰতিটো পৰাজয়ক জয়লৈ পৰিণত কৰিবলৈ উদ্যমেৰে পৰিপূৰ্ণ.

হয়তো গছ এজোপা একে ঠাইতে থাকি যায়, য’ত পৰিল. কিন্তু ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলে, কেতিয়াও নিজৰ পৰাজয়ত ৰৈ থাকিব নালাগে. তেওঁলোকে নিজৰ বিফলতাৰ কাৰণ বিচাৰি উলিয়াব লাগে, পুনৰ উঠি ঈশ্বৰৰ সহায়ত জয়ৰ দাবী কৰিব লাগে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “ধার্মিকতাযুক্ত সত্য আৰু নম্রতাৰ পক্ষে তুমি নিজৰ গৌৰৱত বিজয়ীৰ দৰে যাত্রা কৰা; তোমাৰ সোঁ হাতে তোমাক ভয় জন্মোৱা কাৰ্য শিকাওঁক.” (গীতমালা ৪৫:৪)