মে 21 – খ্যাতি এটা প্ৰশংসা!

“সেই সময়ত মই তোমালোকক একেলগ কৰি লৈ আনিম; সেই সময়ত মই তোমালোকক একত্রিত কৰিম; কিয়নো, মই যেতিয়া তোমালোকৰ ভৱিষ্যত পুনৰ গঠণ কৰিম, তেতিয়া পৃথিৱীৰ সকলো জাতিৰ মাজত মই তোমালোকক এক সুখ্যাতি আৰু প্ৰশংসা দান কৰিম আৰু তোমালোকে তাক দেখা পাবা।” (চফনিয়া ৩: ২০)

আজি আপোনাক প্ৰভুৰ প্ৰতিশ্ৰুতি হৈছে আপোনাক সন্মান আৰু প্ৰশংসাৰ স্থিতিত ৰাখিব।  আপোনাৰ বিৰোধীসকলে আপোনাৰ নামত বদনাম আনিব বিচাৰিব পাৰে আৰু আপোনাক অভিশাপ দিব পাৰে।  কিন্তু যিহেতু প্ৰভু আপোনাৰ পক্ষত আছে, তেওঁ তেওঁলোকৰ সকলো দুষ্ট আঁচনি ধ্বংস কৰিব আৰু নিশ্চিতভাৱে আপোনাক সন্মান, প্ৰশংসা আৰু খ্যাতিৰ স্থিতিত প্ৰতিষ্ঠা কৰিব।

এসময়ত এটা পৰিয়াল আছিল যিয়ে ভয়ংকৰ দৰিদ্ৰতাত আছিল।  তেওঁলোকে এটা ভাড়াঘৰত বাস কৰিছিল আৰু এটা ডাঙৰ অসুবিধাৰ মাজেৰে গৈ আছিল।  তেওঁলোকৰ ওচৰত কোনো সাংসাৰিক সম্পত্তি নাছিল আৰু সেই সময়ছোৱাত তেওঁলোকে ‘প্ৰাৰ্থনা’ ধৰি ৰাখিছিল।  প্ৰাৰ্থনাত দৃঢ় বিশ্বাস ৰখাৰ বাবে তেওঁলোকে এটা সৰু ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰিলে।  আৰু প্ৰভুয়ে সেই ব্যৱসায়ক যথেষ্ট পৰিমাণে আশীৰ্বাদ কৰিছিল।  আজি সেই পৰিয়ালটোক তেওঁলোকৰ সকলো আত্মীয়ৰ মাজত সন্মান আৰু খ্যাতিৰ স্থিতিত ৰখা হৈছে।  যিদৰে তেওঁ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে, প্ৰভুয়ে তেওঁলোকক আধ্যাত্মিক আৰু সাংসাৰিক অৰ্থত গৌৰৱ আৰু প্ৰশংসা প্ৰদান কৰিছে।

যেতিয়া প্ৰভুয়ে অব্ৰাহামক ফোন কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ এইদৰে কৈছিল: “মই তোমাৰ পৰা এক মহাজাতি সৃষ্টি কৰিম আৰু তোমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰি তোমাৰ নাম খ্যাতিমন্ত কৰিম; তাতে তুমি আশীৰ্ব্বাদৰ আকৰ হ’বা।” (আদিপুস্তক ১২: ২)৷  আৰু তেওঁ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়াৰ দৰে ইব্ৰাহামক আধ্যাত্মিক আশীৰ্ব্বাদ আৰু এই জগতৰ আশীৰ্ব্বাদ দুয়োটাৰে বৰষুণ দিয়া হৈছিল; উচ্চ আৰু চিৰন্তন আশীৰ্বাদৰ সৈতে।

অব্ৰাহামক ইহুদী আৰু ইস্ৰায়েলসকলৰ পিতৃ বুলি কোৱা হয়।  তেওঁ পূৰ্বপুৰুষসকলৰ ভিতৰত জ্যেষ্ঠ আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ।  ইছমাঅভিজাতসকলে অব্ৰাহামক ‘ইব্ৰাহিম নবী’ আৰু মহান পয়গম্বৰ বুলি কয়।  তদুপৰি, নতুন নিয়মত যেতিয়া প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ বংশাৱলী লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে, তেতিয়া যীচু খ্ৰীষ্টক দায়ূদৰ পুত্ৰ বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে, যি হৈছে অব্ৰাহামৰ পুত্ৰ (মথি ১: ১)।  তেওঁক ‘বিশ্বাসৰ পিতৃ’ আৰু ‘হিব্ৰুসকলৰ পিতৃ’ বুলি কোৱা হয়।  প্ৰকৃততে, প্ৰভুয়ে অব্ৰাহামৰ নামক সন্মান আৰু মহিমান্বিত কৰিছে, ঠিক যেনেদৰে তেওঁ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, প্ৰভুয়েও আপোনাক সন্মান আৰু প্ৰশংসাৰ স্থিতিত স্থাপন কৰিব।  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “যোৱাবে ক’লে, “যদি অৰামীয়াসকল মোতকৈ অধিক বলৱান হয়, তেন্তে অবিচয় তুমি আহি মোক নিশ্চয় উদ্ধাৰ কৰিবা। কিন্তু যদি তোমাতকৈ অম্মোনৰ সৈন্যসকল অধিক বলৱান হয়, তেন্তে মই আহি তোমাক উদ্ধাৰ কৰিম।” (১ বংশাৱলী ২৯: ১২)।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “তেওঁৱেই আপোনালোকৰ প্ৰশংসা, তেওঁৱেই আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ। আপোনালোকে নিজ চকুৰে যি সকলো মহৎ আৰু ভয়ঙ্কৰ কাৰ্যবোৰ দেখিছে তাক তেওঁ আপোনালোকৰ কাৰণেই কৰিছে।” (2বিবৰণ ১০: ২১)।